André Geeroms, auteur op Als fluisteren niet helpt

59 Schrikken tijdens de eerste buitenrit

januari 21, 2024december 12, 2021 door André Geeroms

Het hek openen, brr

Oh, vandaag was het een kort ritje op de piste, maar het hek naar het jong aangeplante bos is opengemaakt? Je bent toch niet van plan om met mij te gaan rijden in dat onbekende bos, Dré. Toch wel Lucy, ik ben van plan je blik op de wereld wat te verbreden, er is zelfs nog veel meer te verkennen dan het boze donkere bos.

Wolven en schietgeweren

Ik dacht hier te zinspelen op het bekende bos van Roodkapje en de boze wolf, maar zover hoeven wij in de sprookjestijd niet terug te gaan. Misschien komen wij straks onderweg wel de echte wolf tegen terwijl hij het karkas van één van onze prachtige veulens aan het opvreten is? Voorlopig is het aantal wolven nog te klein, maar binnen enkele jaren kunnen ze een grote horde vormen en dan durf ik niet meer met jou naar buiten, Lucy, dus snel nog eens de baan op, voor het niet meer kan of mag van één of andere onbekwame groene minister.

Heel normaal dat je wat bang bent voor een onbekende omgeving Lucy, want je genen vertellen je dat je als vluchtdier kan proberen ontsnappen aan de omringende bedreigingen en dat zijn er heel veel. Ik ben er zelfs zeker van dat er onderweg ook een grote serie van angstaanjagende spoken zal opduiken voor jou.

Gaan wandelen of een buitenrit maken?

Maar natuurlijk ben je al wat voorbereid op onze eerste bereden buitenrit, een wandeling noemen we dat in België. In mijn jonge jaren zou ik direct met jou bereden op pad zijn gegaan, maar enige tijd geleden heb ik je aan de hand reeds een paar kilometer laten kennis maken met heel veel nieuwe dingen van de andere wereld. Juist, je kan dat schrik of voorzichtigheid noemen, maar ik voel mij daar nu goed bij, dus doen maar. Leuk toch als je gezellig achter mij aan kan kachelen en ikzelf overal de kastanjes voor jou uit het vuur mag halen.

Bodem veranderingen en zoveel meer

Maar vanaf vandaag is het aan jou om de nodige moed bijeen te scharrelen. Het gaat van de je bekende vlakke Geopat zandpiste naar een met stonken bezaaide humus bosbodem, naar de gemaaide weide en dan het asfalt weg op en ook weer af. Oei, deze weg loop ook nog over een beekje, er zijn strepen op de grond geverfd, reflectoren in de grond en op paaltjes langs de weg. De rare fietsers zie ik van voor aankomen, maar deze vanachter zie ik ze niet, ik hoor slechts het vreemde knarsetanden van hun ongesmeerde ketting.

Begeleiding is voorzien

Maar ik heb voor jou toch wat begeleiding voorzien, Lucy. Het vrouwke met haar stabiele Fres vergezelt ons op de verkenningstocht. Eerst laten wij Fres het voortouw nemen, maar op sommige momenten neem je reeds spontaan de leiderspositie over, en dat zie ik graag gebeuren.

Oh, toch een martingaaltje erbij

Ik ben niet echt voor allerhande soorten hulpteugels, maar wat ben ik tevreden je voorzien te hebben van een licht inwerkende martingale, zeker als je plots, stel je voor, een ‘wit’ paard bemerkt, spoken bestaan dus echt. Hier wordt mij heel duidelijk gemaakt dat je met pirouettes, levade en alle andere combinaties hiervan, geen moeite zal hebben. Vandaag lossen wij dit nu ongewenste gedrag in der minne op. Maar ik heb voor binnen een paar jaar nu alvast genoteerd, hoe gemakkelijk jij deze moeilijke dressuuroefeningen met branie kan uitvoeren en dan zal dit op mijn vraag en gecontroleerd dienen te gebeuren.

Waw, een paard in een koeienvel?

Bij het zien van onze op de weide rond stormende paarden word je zwaar geëxciteerd. Ik voel de spanning door gans je lichaam onder mij toenemen. Je hoofd en door je veulen afgebeten staart worden maximaal opgericht, je ogen zijn wijd opengesperd en sonar geluiden worden door je trillende neusgaten uitgestoten. Je ganse lichaam verstijft door het aanspannen van al je antagonisten en protagonisten, terwijl je achterhand diep onder de massa is gebracht. Ja, dit is de ideale uitgangspositie voor een explosieve vlucht of vecht reactie.

Op zo’n moment besef je als ruiter dat je als minuscuul mensje niets te vertellen hebt aan deze 600 kg autonoom reagerende spierbundel. De druk in de ketel wordt gelukkig weggewerkt door enige beweging in de brouwerij te krijgen en er worden geen projectielen gelanceerd. Pfff, ook de bij mij opgewekte adrenaline kan weer afvloeien tot het normale niveau. Even mijn angstzweet afvegen, kijken of mijn broeksband nog goed zit en voort met de koets.

Spelen met spanning

Wel leuk om hierdoor vast te stellen dat ook jouw merriehalsje in een mooie oprichting kan komen en dat je je achterhand diep onder het zwaartepunt kan brengen. Deze eigenschappen zullen wij binnen enkele maanden of jaren kunnen gebruiken om je tot de hogere verzameling te brengen door het doelbewust spelen met de spanning. Ik zie er al naar uit hoor.

Meer hippische interesse?

58 Op de hoefslag kunnen blijven, hoera!

januari 21, 2024december 4, 2021 door André Geeroms

Op de hoefslag kunnen blijven. Het af te leggen traject en het tempo kunnen bepalen zijn tekens van gehoorzaamheid.

Beïnvloeden van het gedrag

Ben je daar weeral met wat anders, Dré, mag ik nu ook al niet gezellig met jou op mijn rug op twee meter van de hoefslag rond de dressuurpiste lopen? Ik begin je door te hebben hoor, je wenst stilletje aan steeds meer invloed te krijgen op mijn gedrag. Beetje bij beetje ben je mij aan het manipuleren, zodat ik enkel nog precies doe wat jij verlangt.

Aangename versterkingen gebruiken

Manipuleren, oho Lucy, zo zou ik het niet durven noemen, dat klinkt echt niet gezellig. Maar je hebt toch wel wat gelijk, op termijn heb ik de bedoeling dat je exact doet wat ik van jou verlang. Ook dat klinkt misschien niet sympathiek, maar ik zal dit doen door je gedragingen te veranderen, stukje per stukje, met prikkels die juist boven jouw heel lage reactiedrempel liggen. En bij het vertonen van iedere door mij gewenste gedraging zal ik ervoor zorgen dat ook jij er beter van wordt. Ja, dat je een aangename ervaring opdoet bij het vertonen van dat nieuwe gedrag.

Manipuleren is eenzijdig voordeel

Bij manipuleren heeft men geen interesse in het welzijn van de tegenpartij, het is een unilaterale winst creatie van de ondernemende partij. Ik ben op zoek naar een win-win relatie, waar ik als slimme mens en ook jij als sterke paard beter van worden. Ondanks het vele zweet dat wij samen gaan laten vloeien zullen wij er beiden beter van worden en dat klinkt toch al wat beter dan dat lelijk woord dat je daarnet gebruikte. Recent las ik een interessant tekstje van een Frans grootmeester die beweerde dat je als ruiter te ver bent gegaan als je paard zweet. Waw, dat is nieuw voor mij, maar daar ga ik mij niets van aantrekken, Lucy. ‘No sweat no glory’, dat heeft het leven mij ondertussen geleerd, maar ik kan mij indenken dat jij dat natuurlijk anders zou willen.

Vragen om op de hoefslag te lopen

Neen hoor Lucy, je gaat mij niet afleiden van het vooropgestelde onderwerp. Het lag in mijn bedoeling hier een onderonsje te hebben over het op de hoefslag lopen hé, en dat gaan wij nu ook doen.

Ongelijke aanleuning wegwerken

Zoals nagenoeg ieder paard heb je een ietwat ongelijke aanleuning op je bit. Er zijn ook maar weinig mensen die met links en rechts op dezelfde vloeiende manier kunnen schrijven. Deze asymmetrie doet zich natuurlijk ook voor in alle gedragingen van ieder mens en paard, dus ook bij jou, Lucy.

Je links ietwat zwaardere aanleuning gebruik je om hierdoor op de linkerhand van de hoefslag weg te lopen, alsof ik je een verhoogde teugelhulp geef om naar links te lopen. Op de rechterhand loop je gewoon door de te lichte aanleuning om naar de binnen hoefslag te kunnen ontsnappen.

Stimuleren tot rechtrichten

Duidelijk voor mij Lucy, dat een gelijkmatige aanleuning ontwikkelen en rechtrichten nu reeds, op je jeugdige leeftijd een belangrijke rol gaan spelen. Vanaf nu ga ik dus op zoek gaan naar een iets zwaardere aanleuning rechts en een lichtere aanleuning op je linker lagen. Dat schijnt mij de aangewezen manier om de contact name op beide teugels gelijk te krijgen. Om dit te bekomen zal ik je tijdens het rijden veelvuldig doen denken aan het wijken voor de kuit. Juist, ik heb je nog geen wijken voor de kuit geleerd en voorlopig zal ik dat ook niet doen. Eerst wens ik dat je gewoon mooi rechtdoor en op hetzelfde tempo kan lopen.

Door het zwaarder inzetten van mijn rechter teugel, door een verhoogde buiging rechts en een toch nageeflijke rechter teugel, zal je gedwongen worden om op de rechterhand op de hoefslag te lopen en dieper door de hoek te gaan. Op de linkerhand daarentegen zal ik meer nageeflijkheid op de linker teugel vragen gecombineerd met een zwaardere aanleuning op rechts en je vanuit deze nageeflijkheid ook naar de hoefslag begeleiden. En natuurlijk gaat dit proces met horten en stoten en probeer je wel eens tegen mijn hand in te gaan. Heel normaal is dat, want iedereen weet toch de er iets bestaat als ‘weerstand tegen veranderingen’, ook bij paarden.

Je kent het als je het eenvoudig kan uitleggen

Pfff, eigenlijk vind ikzelf dit een moeilijke en nogal technische uitleg, dewelke je enkel kan begrijpen als je in gedachten op de paardenrug plaatsneemt tijdens het doorlezen van deze tekst. Ja, juist, dit leerproces noemt men ‘Visualisatie’.

Stop maar met je ingewikkelde uitleg Dré, jij bent toch de man die steeds vertelt dat je het zelf niet begrijpt als je het niet eenvoudig kan uitleggen. Dank je voor het compliment, mevrouw Lucy Laschet, ik heb het al begrepen.

Meer hippische interesse?

57 De voorwaartse drang ontwikkelen

januari 20, 2024november 28, 2021 door André Geeroms

De voorwaartse drang ontwikkelen. Nageeflijkheid en doorlaatbaarheid als basis voor impuls.

Gas geven en remmen

Ik reageer toch op je beenhulpen door mij in een hogere versnelling te zetten en stop ook wanneer je aan de teugels trekt, Dré. Dat is toch wat je wenst of is er nog meer te beleven?

Fijngevoeligheid

Er is daadwerkelijk veel meer onder de stralende zon dan voortuitgaan en stoppen, Lucy. Het ligt in mijn bedoeling dat ik met jou kan rijden zonder dat de omstaanders bemerken hou wij communiceren. Ja, ik ben op zoek naar nagenoeg onzichtbare hulpen, en daarvoor heb jij de aangepaste fijngevoelheid met je genen meegekregen. Er bestaan ook flegmatieke paarden. Deze dienen aangepord te worden om tot enige prestatie te komen. Maar bij jou dien ik de nodige voorzichtigheid aan de dag te leggen om geen explosies te veroorzaken en dat vind ik leuk aan jou. Die fijngevoelheid wil ik in de toekomst overal en altijd in je werk terug kunnen vinden.

Achterbeentje belasten

Wij zijn nu een paar maanden aan het werk, Lucy en Ik bemerk dat je achterbeentje nu hoog van de grond komt. Dat was zeker niet het geval toen wij onze samenwerking startten. Alle gewrichten in je achterhand kunnen dus onbelast goed inplooien. Binnen enkele maanden zal ik je wel vragen om geleidelijk aan je gewicht van de voorhand naar de achterhand te verplaatsen. En ja, binnen een paar jaar wens ik je tot een piaffe te brengen, waarbij je achterhand als een elastische harmonica in elkaar kan plooien. Dat allemaal terwijl je achterbeen heel veel gewicht opneemt, je achterbeen niet aan de grond plakt, maar toch nog tot boven je kogelhoogte opwaarts swingt.

Impuls is de bereidheid op tot actie over te gaan

Ook prettig om te voelen hoe je achterhand aantrekt bij de minste beenhulp en dat dit omgezet wordt in voorwaartse beweging. Deze voorwaartse drang is toch de eerste vereiste om later de impuls te kunnen opbouwen. Impuls is niet het snel rond de bak stuiven, maar wel de ‘bereidheid’ om tot de door de ruiter gevraagd actie over te gaan. Deze bereidheid om voorwaarts te willen gaan dient in de latere africhting een automatisme te worden. Deze drang dient altijd en overal tijdens onze samenwerking aanwezig te zijn. Aangezien een gedrag een automatisme wordt na ongeveer 21 dagen, is de manier van lopen tijdens de eerste maanden sterk bepalend voor je ganse paarden carrière. Sommige paarden zullen dus in de eerste maanden dienen aangeleerd te worden om een voorwaartse drang te ontwikkelen. Jij bent van het hete looplustige type, Lucy, en daarom zal ik bij jou dus op zoek gaan naar een ietwat flegmatieker gedrag. Ik wil je looplust eigenlijk wat temperen.

Nageeflijke ruiterhand

Om goed voorwaarts te kunnen lopen dien je als paard natuurlijk licht in de hand en nageeflijk te zijn, Lucy. In alle drie de gangwijzen mag ik over je nageeflijkheid en over de rug lopen niet klagen. Prettig om te voelen dat je al je spieren bij ieder stap aantrekken en weer loslaten. Maar tijdens het rijden van de overgangen tussen die verschillende gangen kan je toch lelijk tegen mijn hand tekeergaan. Op die momenten probeer je de teugels uit mijn handen te rukken en ben ik tevreden dat ik, door mijn ietwat te hoge gewicht en mijn goed ontwikkelde biceps, daartegenover een grote trekkracht kan plaatsen. In paardentermen noemt men dit de weerstandbiedende hand.

Natuurlijk zal ik niet vergeten om na deze krachtpatserij onmiddellijk de druk in de teugels weg te nemen of zeker sterk tereduceren. Dit wordt dan het ‘nageven’ genoemd. Vele ruiters vergeten dat nageven, ogenblikkelijk na het afkauwen van het paard, waardoor het paard continue op de hand hangt. Het bewegingspatroon van een op de teugel hangend paard heeft veel overeenstemming met een versleten houten hek. Laat het dus duidelijk zijn dat nageeflijkheid begint met een nagevende ruiterhand, geënt op een voorwaartse drang van het paard. Je rijdt toch ook niet met je fiets met opgetrokken remmen.

Reactie op het been shapen

Je reacties op mijn been zijn eigenlijk iets te heftig Lucy, terwijl je respons op mijn teugelhulpen op bepaalde momenten (zoals tijdens de overgangen) veel te zwaar is. De intensiteit van de prikkel zal ik dus verder dienen te shapen. De reactie op mijn beenhulp zal ik proberen te verminderen, terwijl de respons op de teugelhulpen zal dienen verhoogd te worden.

Shapen is het aanpassen van de prikkel waarop men een reactie wenst. De prikkel kan zowel qua soort als qua intensiteit worden veranderd. Dit in functie van de reactie die wijzelf van het paard wensen te ontvangen. Maar dat wist je zeker allemaal al, Lucy?

Meer hippische interesse?

56 Leuk dat je meedenkt, maar wel leren wachten

januari 20, 2024november 16, 2021 door André Geeroms

Leuk dat je meedenkt. Het aannemen van de teugels mag niet leiden tot eigen initiatief van het paard.

Motiveren tot presteren

Ik hoor je altijd beweren dat je omgaat met mensen zoals met dieren, Dré, en dat de manager kunst erin bestaat om beiden zich te laten in het zweet werken, alsof ze het voor zichzelf doen. Bij je eigen diersoort noem je dat ‘motiveren’ en bij de paarden zeg je dat het opwekken van ‘impuls’ is. Maar als ik wat eigen initiatief neem ben je daar steeds direct om mijn plannen te dwarsbomen en mij tot andere gedragingen aan te zetten. Ik vind dat echt niet leuk hoor, want ik doe liever mijn eigen gedacht en nog liever doe ik niets, want daarop zijn mijn hersenen door de natuurlijke selectie trouwens geprogrammeerd.

Eigen gedacht doen?

Maar zo zit het leven toch niet in elkaar Lucy. Denk je nu echt dat je overal zo maar je gedacht kan doen. Schijnbaar ben je de vier jeugdjaren vergeten die je met je strenge mama hebt doorgebracht. Misschien moet ik je eens een paar uurtjes terug in je bekende kuddetje steken en je zal dadelijk begrijpen dat je ook daar niet zomaar je eigen goesting kan doen. Een beet (werkwoord bijten) van links en een slag van rechts zal je daar zeker terug op je plaats zetten.

Ook bij mij, in de mensenwereld dus, zijn er heel wat leefregels waarnaar wij ons dienen te gedragen en dat geldt natuurlijk ook voor jou, Lucy. Ja, ik moet mij dagelijks in het zweet werken om jou van voedsel en woonst te voorzien. Juist, omdat ik dat graag heb, voor mijn eigen voldoening en daar is echt niets mis mee hoor. Daarnaast zou het voor een pietlullig mensje gevaarlijk kunnen worden als je met je massa van 500kg je eigen initiatieven zomaar ten uitvoer brengt.

Leren wachten op hulpen

Recent hoorde ik een bekend Nederlands trainer vertellen dat je direct moet beginnen trainen na het opstijgen. Ik heb daarrond echter een andere opvatting: Jij blijft tijdens het opstijgen gewoon staan, zolang ik dat wens en zeker langer dan jij dat wenst. Hoelang je blijft staan en op welk signaal je mag vertrekken zal ik je wel duidelijk aangeven.

Het begint met halthouden

Nu overdrijf je toch wel Dré, zeker naar de dressuur op de recente Olympische spelen van Tokio niet gekeken? Bijna niemand die echt halthoudt voor het groeten van de jury, direct met volle gas vooruit schijnt mij daar de boodschap. Je beweringen zijn juist Lucy, en de bekende ruiters krijgen ook nog veel punten voor deze vluchtige manier van aanmelden. Maar ik wens je te leren stilstaan bij het opstijgen en later ook bij het halthouden, waar dat ook in de ring mag plaatsvinden. Heel duidelijk dat ik zal bepalen welke gedrag (Halthouden is ook een gedrag) je waar en wanneer zal vertonen. Hiervoor zal ik je onvoorwaardelijke gehoorzaamheid nodig hebben, en dit zonder je door aangeleerde hulpeloosheid tot een houterige marionette te degraderen. Je geest wens ik heel alert te houden tijdens het rijden, zodat je impulsief kan overgaan tot de door mij gevraagde gedragingsveranderingen.

Aannemen van de teugels

Bij het aannemen van de teugels bemerk ik dat je nu reeds beseft dat er een gedragsverandering op komst is en begin je spontaan reeds aan te draven. Het aannemen van de teugels is voor mij enkel een bevestiging naar jou dat er kortelings iets van jou zal verlangd worden. Dat het je dus goed begrepen Lucy, maar ‘wat’ er ‘wanneer’ als gedragsverandering zal gegeven worden, dat zal ikzelf je wel aangeven.

Misschien dien je aan te springen in galop of halt te houden i.p.v. aan te draven. Dus leren wachten meid, ja tot ‘ik’ je aangeef wat er daadwerkelijk dient gedaan te worden. Je bereidheid om over te gaan tot actie op het geven van die lichte ophoudingen (en een resem andere signaaltjes), die waardeer ik ten zeerste. Daarvoor dient ook het aannemen van de teugels, maar wanneer en hoe je aanspringt, dat maakt deel uit van het aan mijzelf toegeëigende leiderschap, laat dat maar duidelijk zijn.

Het paard mag meedenken

Ook wanneer ik aanstalten maak om aan te springen in galop probeer je mij voor te zijn. Een heel prettig gevoel dat je met mij meedenkt en meewerkt, maar ook hier zal je moeten leren wachten tot mijn finale signaal om over te gaan tot de gewenste daad. Mooi gezegd toch hé, Lucy.

Meer hippische interesse?

55 Een beetje verzet is normaal

januari 20, 2024november 7, 2021 door André Geeroms

Verzet heeft vele nuances

Je gaat nu toch niet komen vertellen, Dré dat ik verzet vertoon, als jonge snaak loop ik toch reeds mooi rond je piste, in zowel stap, draf en galop. Ik kijk niet naar de overvolle kabouter omgeving en ga zonder omkijken door de winterse plassen op je dressuurvierhoek. Je gaat mij dan toch niet afschilderen als een kwalijke vosse pismerrie zeker.

Niet beginnen zeiken Lucy, ik ben heel tevreden van je vorderingen hoor, maar er zijn verschillende soorten van verzet. Steigeren en bokken doe je gelukkig niet, dat is wat ik het grote verzet noem en zo een gedrag zou door mij snel en sterk vervelend versterkt worden, je begrijpt mij wel hé. Ik wil echt niet dat de begrippen ‘steigeren en bokken’ in je hersenen voorkomen en zeker ook niet dat deze zaken als een succesvolle herinnering ergens in een uithoekje van je C-schijf opgeslagen zijn.

Hersenen heb je om zo weinig mogelijk te doen

Zoals het een intelligente merrie betaamt probeer je je natuurlijk aan het werk wat te onttrekken. Dat is heel normaal, want jouw hersenen zijn door de natuur geprogrammeerd om zo weinig mogelijk te doen. Iedere dag rondjes lopen en zweten voor een ander zijn genot, daarvoor staat er toch niemand in de rij aan te schuiven. Dat bemerk ik aan een serie kleine gedragingen. Bij het rijden van rondjes, die op een volte zouden moeten lijken, kom je soms gevaarlijk dicht bij de piste omheining. Op zo een moment ben ik als ruiter zeker wat voorzichtiger met mijn hulpgeving, omdat ik niet wens dat je kwetsuren zou oplopen. Of dat ik straks dienst moet doen als onderhoudsman voor het herstellen van mijn witte plastic hekjes of gecarbolineumiseerde houten afrastering.

Werkontrekking

Na een paar van deze voorvalletjes merk ik op, dat je doelbewust steeds dichter bij de afrastering gaat lopen en op deze plek ook sterk vertraagt. Dit om te ontsnappen aan mijn drijvende en sturende hulpen en dus te kunnen ontsnappen aan de noeste arbeid. Als ouwe rot weet ik natuurlijk dat zoiets in de kiem dient gesmoord te worden, door het sterker inzetten van mijn hulpen. Ook al vliegen de splinters van mijn ietwat verrotte dennenhout omheining in het rond. Neen, neen, wel goed geprobeerd maar zo een gedrag zal ik onder geen enkel voorwendsel tot een verdere ontwikkeling laten komen. Een paard dat zich in de dressuurring tegen de mooie fragiele plastic dressuurhekjes gaat planten om zo het werk te kunnen staken, dat is echt maar mijn ultieme wens.

Nageeflijkheid ook in de overgangen

Tijdens de stap, draf en galop loop je meestal mooi over de rug met een lichte aanleuning, ja, zo wil ik het zien. Ook tijdens de overgangen van halt naar stap en van stap naar draf blijk jij je heel goed doorlatend te gedragen. Niet vergeten dat overgangen heel veel moeilijker zijn dan zomaar rechtdoor wat rond kachelen, maar dat heb ik je tijdens het werk aan de hand reeds duidelijk kunnen maken.

Sleurwerk

Aangezien galop niet echt je voorkeur gang is, heb ik je oogluikend toegelaten om je neusje toch wat weg te gooien tijdens het aanspringen. Op dit ogenblik mag dat nog voor mij, want wij zijn nog verre van klaar om de dressuurring binnen te rijden. Mijn pogingen om je neusje toch wat meer bij mij te houden tijdens het aanspringen worden steeds meer op verzet onthaald. Met brute kracht sleur je de licht in de hand liggende teugels uit mijn handen, om dan zelf te bepalen wanneer en hoe je volgende gangwijze al of niet zal tevoorschijn toveren.

Zeker weten dat mijn weerstandbiedende hand (Mooi synoniem voor er eens lekker aan te trekken) op een krachtigere manier zal dienen in te werken, opdat je het door mij gevraagde gedrag zou vertonen. Aanspringen vanuit een uitgesproken langsbuiging, zoals in een hoek of tijdens een volte, zal mij het leven zeker gemakkelijker maken. En langzaamaan zal ook het aanspringen wel met een doorhangend teugeltje gegeven worden.

Staking, niet enkel iets van de vakbond

Oh ja, je kan ook je werk proberen te staken door die verhoogde druk op de teugels aan te grijpen om te stoppen. Ik voel dat je vertraagt en zelf tot stilstand wil komen tijdens mijn experimenteren. Neen hoor Lucy, ook hiermede ga ik je geen succes gunnen. Paarden die uit verzet afremmen of stil komen te staan brengen hun achterhand meer onder en kunnen daardoor heel gemakkelijk overschakelen naar een lekkere bok partij of zelfs kaarsrecht steigeren. Deze gevaarlijke gedragingen wens ik uit je woordenboek te houden.

Dadelijk heel duidelijk voorwaarts rijden door het inzetten van beenhulpen (Oh ja, ik droeg toch ook reeds sporen bij dit jonge paard) en de elastische dressuurzweep zijn hier de aangewezen vervelende versterkingen om dit gedrag te voorkomen. Neen beste lezer, er zijn geen bloedende sporen van de sporen of linken van de zweep te bemerken. Deze vervelende prikkels worden gegeven, juist boven de reactiedrempel van het paard. En gelukkig ligt deze drempel bij Lucy heel laag. Op zo’n momenten is de verlangde nageeflijkheid en het over de rug lopen van ondergeschikt belang. ‘En avant, marche’ is hier de duidelijke boodschap.

Vluchtreflex versus vechtreflex

Ik weet wel Lucy dat je meerdere mogelijkheden hebt om te ontsnappen aan de voor jou ongewenste (in)spanningen. Ha, je hebt dus gekozen om mijn ‘vluchtreflex’ aan te spreken Dré, heel verstandig van jou dat je mijn ‘vechtreflex’ vermeden hebt, want met mijn lenigheid en kracht zou jij waarschijnlijk het onderspit moeten delven. We zullen wel nog eens zien hé….

Meer hippische interesse?

54 In galop laten sukkelen

januari 20, 2024oktober 28, 2021 door André Geeroms

Eerst in galop laten sukkelen. Nadien in galop laten vallen en later aanspringen in galop.

Eerste maal galopperen

Ik doe mijn uiterste best, Dré, om met jouw zware en storende lichaam op mijn rug, voor de eerste malen te galopperen en je noemt dat in galop sukkelen. Tegen je leerlingen hoor ik je steeds over galop aanspringen spreken, waarom doe je dat niet naar mij toe?

In galop vallen of springen

Maar ik bedoel dat niet slecht, Lucy, er zijn meerdere manieren om in galop te geraken hoor. Iedereen spreekt natuurlijk over in galop ‘aanspringen’. Maar ‘aanspringen’ is echt reeds een ver gevorderde manier van aan galopperen, dewelke meerdere maanden training vraagt of zelfs jaren, als je het echt volgens het boekje wil doen. Bij het in galop aanspringen reageert het paard bliksemsnel op de door de ruiter gegeven signalen. Het vertrekt in galop door het onderbrengen van de achterhand, dewelke de voorhand opwaarts drukt. Hierdoor kan het binnenbeen opwaarts en naar voor kan treden, om zodoende in de juiste galop aan te springen. Neen, zover zijn wij op dit moment nog niet, maar dat komt wel hoor.

In galop laten ‘vallen’ is nog een andere manier van aangalopperen en ook dikwijls gebruikt om het jonge paard deze overgang van draf naar galop aan te leren. Hierbij wordt het paard in een heel ruime draf geplaatst. Meestal in een hoek, werpt de ruiter zijn gewicht naar binnen. Hierdoor wordt het evenwicht van het paard verstoord, valt het paard letterlijk over het binnen voorbeen en gaat de achterhand de hoogte in. Hopla, wij zijn dan ook in de galop aanbeland. Deze manier van aansprongen veroorzaakt steeds grote versnellingen bij de combinatie en daarbij valt het paard volledig uiteen. Aangezien de dressuur erop gericht is om verzameling te bekomen schijnt deze werkwijze niet bevorderlijk voor het te bereiken doel.

Voorbereiden op aanspringen

Wij proberen op een ietwat andere manier aan te springen, Lucy. We doen dit op een wijze die zowat in het midden ligt van ‘aanspringen’ en ‘laten vallen’ in galop. Zoals je na een paar keer reeds gesnapt hebt vertrekken wij uit onze gewone arbeidsdraf. Dat kan ook niet anders want van verzamelde draf het je van mij nog niets gehoord, daar ben je nog niet rijp voor. Enkele passen voor het aanspringen leg ik mijn benen reeds in de voor de galop gewenste positie, zodat je al wat bent voorbereid op wat er gaat volgen.

Op het moment dat je binnenste voorbeen de grond verlaat verhoog ik de voorwaartse drang door het inwerken met mijn benen. Dit gecombineerd met een ietwat naar boven werkende teugelhulp. Hierbij vraag ik je een directe reactie op mijn hulpen. Niet een paar pasjes later, maar nu direct, stante pede. Dit verzekert mij dat je daarbij ook nog in de juiste, door mij gewenste galop, zal aanspringen. Als je ogenblikkelijk aanspringt op het moment dat je binnen voorbeen de grond verlaat, dan kan je niet anders dan aanspringen in de juiste galop. Nuttig om weten toch.

Tijdens longeren reeds voorbereid

Gelukkig hebben wij het woordje ‘galop’ tijdens het longeren reeds geconditioneerd als signaal om aan te springen in galop. Deze jouw reeds bekende hulp zal ik dan ook gebruiken bij het bereden aanspringen, Lucy. Deze verbale hulp, waarop je tijdens het longeren heel goed reageert, zal gegeven worden juist nadat ik je de voor jou nog onbekende hulpen voor het aanspringen in galop geef. Juist, het nieuwe aan te leren signaal (Beenhulpen,…) om tot een gedragsverandering te komen (In dit geval aanspringen) wordt steeds gegeven vóór het reeds bekende signaal (Stemhulp).

Wendingen en cirkels

Het leren in galop gaan (Klinkt mooier dan ‘in galop sukkelen’) doen we de eerste tijd enkel voor een wending of op een grote volte. Een volte is een cirkel, dus de meetkundige figuur met een straal die constant is t.o.v. het middelpunt, heb ik in de lager school geleerd. Maar Lucy en ikzelf rijden nu onregelmatig gevormde eieren figuren in plaats van voltes en blijven ook wat aan de hoefslag plakken, maar dat wordt op dit ogenblik allemaal getolereerd.

Nageeflijkheid gaat verloren

En ja hoor, ik laat je toe dat je de teugels wat uit mijn handen trekt tijdens het aanspringen en ook dat onze nageeflijkheid verloren gaat bij het aanspringen. Maar telkens zullen wij de nageeflijkheid voor het aanspringen in de draf herstellen en deze in de galop ook reeds gaan opzoeken. De nageeflijkheid tijdens het aanspringen zullen wij op deze manier ook tijdens de overgang zelf wel terug opbouwen. Ik bemerk dat je nageeflijkheid in de draf sterk achteruitgaat door het meerdere malen na elkaar aan te springen. Als dat de spuigaten begint uit te lopen zullen wij het aanspringen in galop een tijdje uit onze training bannen en zelfs een paar dagen overslaan. Dit tot de juiste aanleuning in de andere gangen weer is hersteld.

Niet storen

Maar zit jij op de eerste foto niet wat in verlichte zit, Dré, ik ben dressuur gefokt en je bent toch niet van plan met mij te gaan springen. Er is niets mis met die verlichte zit Lucy, dat doe ik speciaal om jouw rug in de galop wat te ontlasten zodat je het gemakkelijker je achterhand kan onderbrengen en het beter aankan om te blijven galopperen.

Juiste beenzetting op het juiste moment

Maar waarom zet je nu zo een lelijke foto bij je artikel, zo staat het aanspringen in galop toch nergens beschreven, Dré. Het komt nog wel Lucy dat wij volgens het boekje kunnen aanspringen, maar ondertussen zijn wij gewoon onderweg naar deze doelstelling. Voor de bijgaande foto hoeven wij ons echt niet te schamen. Ja, Lucy, deze leerzame foto toont aan onze lezers de juiste beenzetting tijdens het ideale moment waarop er ogenblikkelijk dient aangesprongen te worden. Het is het moment waarop het rechtervoorbeen de grond aan het verlaten is en het rechter achterbeen afsteunt onder het paardenlichaam. Zo kan de nodig opwaartse kracht voor het aanspringen worden geleverd. Hier wordt de eerste sprong in galop rechts geboren, vanuit de achterhand dan nog wel.

Begeerde nageeflijkheid

En ik maak me niet ongerust over eventuele opmerkingen van lezers hoor, Lucy. Deze met enige ervaring weten dat bij het aanleren van een nieuwe oefening de zo begeerde nageeflijkheid steeds verloren gaat en later telkens opnieuw terug dient opgebouwd te worden. En ja, dit zal zo zijn gedurende je volledige africhtingsperiode, voor altijd dus.

Meer hippische interesse?

53 Mijn vreemde been komt over je rug tevoorschijn!

januari 20, 2024oktober 21, 2021 door André Geeroms

Mijn vreemde been komt over je rug tevoorschijn! Opstijgen voor de eerste maal.

Met passie zadelmak gemaakt

En waarom doe je die teugels nu anders aan en kom je met dat stoeltje naast mij staan Dré? Ik ken dat spelletje wel hoor, want voor mijn zwangerschap heb ik dat ‘elders’ reeds meegemaakt, je denkt mij te bestijgen he?

Kennismaking aan de hand

Ja, Lucy, het is zover, alle voorbereidingen zijn volgens mij geslaagd en nu komt het toch wel ultieme moment voor mij, mijn rechterbeen voor de eerste maal over je elastische rug leggen, ook al heeft iemand anders dat voor mij ook reeds gedaan. Andere paardenliefhebbers kunnen perfect tevreden zijn met enkel zadelmak maken, of zelfs enkel naar jou te kijken of te verzorgen, maar mijn waarden liggen toch wat anders. Mijn ‘tevredenheid’ wens ik te zoeken in het steeds verder verleggen van je fysieke en mentale grenzen en dit met respect voor eigen persoonlijkheid en lichamelijke mogelijkheden.

Een stabiele helpende hand

Prettig dat ik kan terugvallen op een helpende hand van het vrouwke, want blijven stilstaan gedurende het opstijgen heb je schijnbaar niet meegekregen tijdens het zadelmak maken. Het opstijg krukje dient meermaals meeverhuisd te worden om in pool position te kunnen geraken. Een lekker stukje appel en ook wat verbale vermaningen maken van jou zeker een stilstaand paard, Lucy, maar dat kan toch enkele dagen duren.

Bokken en stijgeren staan niet in het woordenboek

Een hele opluchting toch als je jonge paard tijdens de eerste passen niet steigert of bokt, maar reeds mooi over de rug loopt, reageert op je beenhulpen met vooruit gaan en links en rechts gaat als je wat aan de teugels trekt. Het voorafgaandelijk longeerwerk en werk aan de hand werpt hier duidelijk zijn vruchten af.

Voortdoen op de longeervolte

Natuurlijk beginnen wij eerst met een rustig partijtje stap en daarna ook wat drafwerk, juist zoals wij dat tijdens het longeren hebben geleerd en zelfs op dezelfde volte. De longe is nu rechtstreeks aan het trensje bevestigd zodat het vrouwke wat ondersteuning kan geven, maar gelukkig blijkt dit niet noodzakelijk. Eerst blijven wij op de volte waar er reeds gelongeerd is en dan kiezen wij voor de wijde vlakte, de volledige dresssuurpiste. Tijdens het werk aan de hand heb je de ganse piste voorafgaandelijk reeds kunnen verkennen Lucy en witte hekjes, jury kot, kabouters, vlinders, tractor e.a. worden niet meer als kwaadaardige spoken aanzien.

Hoeft niet op de hoefslag te lopen

Waar je op de piste loopt is voor mij van weinig belang, als je maar links of rechtsom loopt, in de richting die ik je voorstel, dan ben ik al tevreden. Op de hoefslag rijden en hoeken uitrijden staan de eerste weken nog niet op het menu.

Regelmaat en looplust ontwikkelen

De eerste weken zullen wij vooral op zoek gaan naar ‘regelmaat’ in de beweging en over ‘diep en rond’ over de rug lopen. Aangezien je drie correcte gangen vertoont, ook onder mijn zware gewicht dat je moet torsen, kunnen wij direct op zoek gaan naar het juiste tempo. Vanaf het begin zal ik je looplust activeren, een iets hoger tempo dan normaal wordt opgezocht aangezien dit het rechtdoor blijven lopen toch bevordert. Deze voorwaartse drang zullen wij later in de africhting ombouwen naar impuls. Maar daar komen we binnen een paar maanden nog veelvuldig op terug, Lucy.

Meer hippische interesse?

52 Longeren met een nageeflijke hand

januari 20, 2024oktober 12, 2021 door André Geeroms

Beheerst longeren alvorens zadelmak te maken

Voorbereidend longeren voor het opstijgen

Longeren, dat hoef je mij niet meer te leren, daar weet ik alles reeds van, Dré. Vòòr het zadelmak maken heeft het vrouwke mij intens in de longeerbox gewerkt. Eerst in alle vrijheid en nadien ook met die lange koord, ja, een longe noemt men dat.

Oh, laten wij dan toch samen eens kijken of onze knopjes op elkaar afgestemd zijn, want longeren is toch een goede voorbereiding alvorens ikzelf mijn been over je rug ga leggen, Lucy.

Rondstormen niet toestaan

Hohohoho, je hoeft niet zo snel van stapel te lopen, Lucy. Die wegvluchtende draf en dat rondvliegen in galop is niet het door mij gewenste gedrag. Vele paardenliefhebbers denken wel dat longeren dient om de stalvreugde van het te lang in zijn box staande paard weg te werken. Dat is natuurlijk een mogelijkheid, maar om stalvreugde weg te werken steek ik het paard liever op de weide. Daar kan dat wildebeest zich naar believen afreageren.

Volledige gehoorzaamheid vragen

Van het ogenblik dat ik de geleide koord of de longe vast neem, Lucy, verlang ik volledige gehoorzaamheid? Wegrennen hoort daar niet bij. Longeren betekent voor mij beginnen met een rustige stap, daarna een gezellig drafje en als het mogelijk is reeds een juist galopje. Ja, en dat allemaal enkel op mijn aangeven. I am the leader en ik streef in eerste instantie naar een relatie die gebaseerd is op respect en vertrouwen. Dat ik wil opbouwen door veel eenvoudig uit te voeren gedragsveranderingen op een consequente manier te vragen en beantwoord te krijgen.

Over longeren bestaan er een schare aan goede boeken, maar dit onderwerp vind je in de door mij geschreven boeken niet terug, voor één keer mag je dus vreemdgaan beste lezer.

Nageeflijkheid opzoeken zoals bereden

Maar ik wou hier toch een paar krachtlijnen weergeven.

Het longeren dient als voorbereiding voor het berijden van het paard. Dus logisch dat wij zullen streven naar dezelfde hulpgeving in beide leerprocessen. Andere signalen aanleren zou alleen maar tot misverstanden kunnen leiden. Teneinde de hulpgeving aan het op afstand lopende paard te kunnen doorgeven knoop ik de buitenteugel vast aan de singel. De longeerlijn loopt door de binnenste trensring naar de singel, wat je op de foto duidelijker kan zien. Met enige oefening kan de soepele ruiterhand het paard aanzetten om kauwend na te geven en rond en diep te lopen.

Weerstandbiedende nagevende hand zoals bereden

Weerstand bieden en nageven met de hand zijn hierbij volledig identiek aan de goede manier van communiceren met je bereden paard. Dit is ook een goede oefening om verreden ruiters de nageeflijkheid aan te leren. Zo kunnen ze zien en voelen hoe men een nageeflijk contact met het paard neemt. Juist, ik beweer dat je als ruiter zelf het contact met de paardenmond opzoekt en niet omgekeerd. Hoe dat contact met de paardenmond er uiteindelijk uit ziet zal natuurlijk mede bepaald worden door de sensibiliteit van het paard. Sommige paarden ontvluchten de druk van het bit door de hals zwaar in te buigen. Anderen geneigd zijn om op het bit te gaan hangen. Heel leuk om te zien hoe bij de zichzelf dragende paarden, de bovenhalsspieren soepel tevoorschijn komen en de lendenspieren in het bewegingsritme aantrekken en lossen.

Geen bijzetteugels nodig

In hart en nieren ben ik een fervent tegenstander van alle soorten bijzetteugels dewelke een paard in een door de ruiter vastgelegde houding dwingen, zowel bereden als aan de hand. En als je die bijzetteugels dan toch wil gebruiken, zorg je ervoor dat deze in het begin veel te lang zijn. Zodat het paard niet belemmerd wordt in zijn voorwaartse beweging. Vaste en te korte en te hoog ingestelde bijzetteugels zetten het paard bij verzet aan tot ongecontroleerd achteruitdeinzen en steigeren. Dit doen ze om te proberen te ontsnappen aan de hoge, de door zichzelf veroorzaakte teugeldruk. Bij het eerste bijzetten zet je dus nooit of te nimmer iemand op de paardenrug. Tenzij je wenst verlost te worden van je grootste vijand die onder het omslaande paard wordt verpletterd.

Is je paard een draf machine of een galoppeur?

Tijdens het longeren krijg je een goed zicht op het bewegingsverloop van het paard. Het is mij duidelijk dat je een drafmachine bent Lucy, en dat er aan je galop wat meer zal gesleuteld dienen te worden. Ook in vrijheid op de weide was dat reeds te merken, want je paraderen gebeurde meestal in draf, terwijl je galop maar weinig vertoond werd.

Gangen bekijken

Oei, ik bemerk tijdens het draf longeerwerk dat je met de achterbenen wat lijntjes trekt in het zand, Lucy. Aangezien de achterhand van een paard de motor is voor het voorwaarts en opwaarts bewegen van je lichaam zie ik zoiets niet graag. Wil je alles eens in zijn juiste context plaatsen Dré. Je hebt mijn achterbeen werking toch kunnen bewonderen tijdens mijn escapades op de weide. Moest ik geen goed achterbeen gehad hebben, dan had je mij er al lang uit gegooid. Vergeet niet dat ik iedere dag een tiental liters voedzame melk produceer voor mijn prachtige veulen. Nu wil je daarboven op met mij ook nog beginnen werken. Je weet ook niet wat het betekent om met een spannende uier te moeten rondhotsen, of wel? Sorry, je hebt gelijk, Lucy, vanaf nu krijg je een dubbel hoeveelheid krachtvoer en binnen veertien dagen zullen we je Billy spenen. En ja hoor beste lezer, op het moment dat ik dit artikel uitschrijf zijn wij een maand later en de achterbeentjes van Lucy komen terug vele centimeters los van de grond, hoera.

Galop ontwikkelen tijdens longeren

Aangezien galopwerk in de hoger dressuurproeven toch heel belangrijk is, kom hier toch nog even op terug.

Jaja, Dré, ik weet ook wel dat mijn linker galop goed is en dat ik rechts wat moeilijker aanspring en regelmatig verkeerd of in kruisgalop aansprong. Dat is ook heel normaal Lucy. Ieder paard heeft zijn gemakkelijke en moeilijke kant, juist zoals een mens links of rechts handiger is. Maar bij het symmetrisch maken zal ik je toch wat helpen hoor. Ik ga je zodanig conditioneren dat je op het woordje ‘Galop’ ogenblikkelijk, zonder enig verwijl aanspringt. In het begin is het mij om het even of je nu juist of verkeerd aanspringt, als je maar ‘dadelijk’ aanspringt. Van het bliksemsnel aanspringen zal ik vanaf nu, door veelvuldige herhalingen, een gewoonte maken.

Vliegende wissel voorbereiden

Dit is heel belangrijk voor de vliegende galopwissel dewelke ik je binnen een jaartje zal aanleren. Of vind je dat te vroeg? En neen, denk maar niet dat je bij de kruisgalop van mij de kans krijgt om je fout over de draf te herstellen. Zeker weten van niet, leer je achterbenen tijdens de galopspong maar bijtrekken, dat zal je ook moeten doen tijdens de vliegende galopwissels. Die contragalop en kruisgalop geven je een slecht wringerig gevoel. Ik zal dit vervelend gevoel nog versterken door het deskundig inzetten van de longeerzweep en het gepast inzetten van de longeerlijn. Voor mij mag dat proces gerust een paar rondjes duren. Maar je zal het zelf uitvinden dat een gewone galop veel gezelliger is dan een contra- of kruisgalop.

En ja, beste lezer, na een paar dagen springt Lucy meestal reeds op een correcte manier aan of wisselt ze achteraan, uit eigen initiatief, reeds na een paar passen naar de correct galop beweging. Zo, weer een paar puntjes die we tijdens het bereden werk niet meer hoeven op te lossen.

Meer hippische interesse?

51 Werk aan de hand om hulpen te leren

januari 20, 2024oktober 1, 2021 door André Geeroms

Te jong voor werk aan de hand?

Ben je nu echt van plan om mij, als vijfjarige, juist zadelmak gemaakte paard reeds aan de hand te werken Dré? Dat meen je toch niet? Tijdens het naar de stal gaan heb ik wel gemerkt dat je Frits aan de hand deed verzamelen, piafferen, Spaanse stap, werk naar de levade… Maar ik ben daar veel te jong voor hoor! Hou jezelf maar wat in toom, want ik wens binnen een paar jaar niet volledig en voortijdig versleten te zijn.

Omgaan als met een danspartner

Maak je maar niet ongerust Lucy, ik zal wel waken over je mentale en lichamelijke gezondheid. Daar mag je op vertrouwen. De tijd dat een paard voor mij alles ‘moest’ doen is trouwens al een hele tijd voorbij. Ik zal je als een danspartner beschouwen en er nauwkeurig op letten dat ik je fragiele grenzen niet overschrijd. Trouwens, het naar de sappige weide brengen en terug naar de warme stal begeleiden is toch ook werk aan de hand.

Bang om een paard te kopen

Bij het aankopen van een nieuw paard heb ik altijd wat angst voor het onbekende. De enige zekerheden die je krijgt zijn dat er een paard aan het meegekregen touw hangt en dat je zuur verdiende spaarcentjes foetsie zijn. Wat voor een beest men je verkocht heeft zal je in de eerstkomende 6 maand zelf moeten ontdekken. Dikwijls tot schade en schande.

Maar ik ben hier op de Wolfheide geboren Dré, jij en het vrouwtje hebben mij helpen op de wereld zetten en mij vanaf het prille begin begeleid, dan kan er toch niets verkeerd gegaan zijn, hihi.

Basis opvoeding meegeven

Haha, natuurlijk ben ik van je basisopvoeding heel tevreden Lucy. Maar op je soepele rug gaan zitten is toch nog wat anders dan naast jou lopen. En ja hoor, ik ga je nu toch ook wat aan de hand aan het werk zetten. Gewoon naast mij leren stil staan zal je eerste opgave zijn, Lucy, want daaraan is men tijdens het zadelmak maken toch wat voorbijgegaan. Rustig blijven stilstaan tijdens het opstijgen zal toch een gewaardeerd gedrag zijn voor mijn ondertussen iets minder snelle reflexen. Het woordje ‘Staan’ zal ik je nu reeds aanleren als signaal om niet meer te bewegen. Gedaan met zeveren betekent dat voor jou en mij. Maar als jij liever het woordje ‘Freeze’ conditioneert als prikkel mag dat ook hoor, beste lezer.

Moet het wel van achter komen?

Overal hoor ik verkondigen dat het bij een paard van vanachter moet komen! Maar aangezien ik zelfstandig heb leren denken, durf ik te beweren dat alles van vooraan begint. Alles begint met een nageeflijk paard. En ja, Lucy, dit is het eerste wat we je gaan leren, een beetje druk op je mondstuk zetten en als jij je hoofd wat inbuigt zal ik dadelijk nageven, mijn trekkracht wegnemen dus. Dat ga je toch wel snel begrijpen hé. Oh, ik stel vast dat je tijdens het zadelmak maken geleerd hebt om je hoofd en hals met een ruk los te trekken. Een normale reactie als men een paard met een niet nagevende hand rijdt, en dat had ik ook al tijdens het zadelmak maken willen vaststellen. Altijd goed van je paard eerst wat door iemand anders te laten rijden, want dan kan je alles wat verkeerd gaat op de vorige ruiter steken.

Betonnen of fluwelen handschoenen?

Sorry hoor, maar mijn handen zullen tijdens je lostrekken voor jou aanvoelen alsof je met de teugels aan een betonnen paal bent vastgebonden. Ogenblikkelijk daarna zullen mijn handen voelen alsof ik mijn fluwelen handschoenen draag. Dit is spelen met vervelende en aangename versterkingen. Het gedrag dat ik niet wens zal ik vervelend maken, terwijl het gewenste gedrag aangenaam gemaakt wordt. Goed Lucy, na een paar pogingen begrijp je al dat het gezelliger is voor jou om je hoofd en hals diep en rond in te buigen. Eens dit gedrag in het halthouden wat is bevestigd zullen wij dat ook in beweging vragen. Eerst in stap natuurlijk, maar als iemand als één van mijn lezers nog marthonloper benen heeft, mag hij dat ook in draf of zelfs galop oefenen.

Zweeptikje boven de reactiedrempel

Op dezelfde wijze zullen wij het vooruit gaan op de beenhulp aanleren. Natuurlijk toucheren wij met de dressuurzweep op de plaats waar later ons been komt te liggen. We hoeven het echt niet moeilijker te maken dan nodig is. De intensiteit van het zweep tikje dient juist boven de reactiedrempel van het paard te liggen en zeker geen aanleiding te geven tot panische reacties. Bij ieder paard ligt de reactiedrempel verschillend en ik bemerkt dat jouw reactiedrempel heel laag ligt, Lucy. Maar zo een grote gevoeligheid zie ik graag en dat zullen wij goed kunnen gebruiken tijdens de hogere dressuur oefeningen, maar dat is voor later.

Shapen van de intensiteit der hulpen

Ook mijn teugelhulpen voor het halthouden en de reactie op het been kunnen met dit werk reeds geshaped worden qua intensiteit. Iedereen wenst toch een paard dat reageert op een lichte teugel en op een zachte beendruk vertrekt, of niet soms? Ook halve ophoudingen als voorbereiding voor de overgangen (=Gedragsveranderingen) kunnen reeds afgestemd worden. Wat zal het gezellig zijn om op een groen paard te stappen dat reeds nageeflijk is en perfect op mijn teugel en beenhulpen reageert. Dit is ook werken aan de basisveiligheid en is nog veel belangrijker dan het dragen van een helm, bodyprotector en alle andere veiligheidsvoorzieningen dewelke alleen het gevolg bestrijden.

Elkaar vinden

Zo zie je maar, Lucy, dat wij elkaar veel diepgaander hebben leren kennen tijdens deze paar keer werken aan de hand. Het komt allemaal goed tussen jou en mij.

Meer hippische interesse?