Plezier verloren in het rijden
Ik rij reeds jaren zwaar 1 dressuur en ben heel tevreden als er eens iemand achter mij in de uitslag staat. Ik heb er op deze manier geen plezier aan en hoop dat jij mij kan helpen Dré?
Trens en stang niet nodig
Steek ik hem mijn trens en stang erin of enkel zijn trensje Dré? Voor mij is dat om het even Marieke, je mag zelf je keuze maken. Op trens en stang loop Jolieke heel licht, maar op een trensje komt hij op de teugels hangen en niet een beetje hoor. Daarbij reageert hij niet op mijn been en is met maar met heel veel moeite vooruit te branden. Ik luister aandachtig maar weet met deze paar zinnen toch al waar het kalf gebonden ligt. Een paard loopt niet lichter op een stang, weet ik, maar als je met dezelfde kracht aan de stangteugel trekt zoals je met je trens doet. Dan oefen je door de hefboomwerking 5 maal meer kracht uit in de mond van het paard. Je paard is dan niet lichter, maar je trekt nog veel harder.
Rondje rondstappen om polshoogte te nemen
Wel een mooi paard hé, je Belzibuth en hij stapt aan de vrije teugel wel 4 hoeven over, dat is toch al een goede eigenschap voor een dressuurpaard, merk ik op bij het losstappen. Na een paar rondjes losstappen, ter gewenning aan de nieuwe piste en om zijn aders met wat zuurstofrijk bloed te laten doorstromen, vraag ik de teugels aan te nemen en wat ontspannen drafwerk te laten zien.
Nageeflijkheid noodzakelijk
Het niet willen lopen, het op het bit hangen en de stekelige haartjes op de contactplaats van de sporen vertellen mij in een oogwenk dat Marieke en Jolieke niet nageeflijk kunnen rijden. Beiden zitten in een vastgeroest patroon, waarbij gelijktijdig trekken aan de teugel en flink met de spoor werken een gewoonte is geworden. Ja, gewoontes doorbreken bij paard en ruiter is een zware en langdurige opgave en om dat op te lossen gaan wij onze training in kleine stukjes opdelen.
Marieke is enigszins wat verbaasd als ik haar na twintig meter reeds vraag om af te stijgen, wij gaan je Jolieke eerst wat aan de longe nemen, Ik heb het plan voor je training reeds in mijn hoofd zitten.
Op eigen benen leren lopen
De eerste basis in de africhting van het paard is het opwekken van de voorwaartse drang, dat staat toch in ieder boek over dressuur. Ook aan de longe en zonder Marieke op zijn rug vertoont onze genoegzame Belzibuth niet veel interesse om inspanning te leveren. Na tien minuutjes intensief longeerwerk met heel veel schakelingen en heel lichte signaaltjes gevolgd door sterke prikkels boven zijn reactiedrempel, vertoont hij toch reeds wat vluchtreflex. Juist, de looplust van een paard is in basis gebaseerd op het gebruik van het vluchtinstinct, en daarvoor dien je toch wat spanning te creëren.
Voorwaartse drang ontwikkelen
Na het opwekken van de voorwaartse drang is het reageren op een teugelhulp de tweede onmiskenbare schakel in een goede africhting, Marieke. Juist, als je hem kan doen lopen moet je ook nog kunnen stoppen, zo eenvoudig is dat toch. Maar stoppen doet onze schijnbaar luie Belzibuth maar al te graag, zelfs zonder teugelhulpen. Nageeflijkheid, reageren op een weerstandbiedende- nagevende hand, zijn hoofd zelf dragen, over de rug lopen, dat is een ver van mijn bed show voor Jolieke en natuurlijk ook van zijn gedreven amazone. Juist, een paard begint zo ‘vast’ te lopen omdat de berijder het ‘nageven’ niet in de vingeren heeft, ook daar zullen wij dus moeten aan werken.
Aan de hand nageeflijkheid leren
Neen, Marieke, je hoeft nog niet op te stijgen, we gaan Jolieke aan de hand het begrip van nageeflijkheid bijbrengen, en maak je niet ongerust, ook jij komt hier aan de beurt. Dit is dus ons derde actiepunt voor vandaag en even vermelden dat nageeflijkheid de hoeksteen voor doorlaatbaarheid. Ik zal je even zelf voordoen hoe je aan paard aan de hand nageelfijk maakt en dat doe je later op de identieke manier als je op zijn rug plaats neemt.
Niet het trekken, maar het loslaten is de kern
Waw, wat kan dat beestjes trekken zeg, gelukkig beschik ikzelf ook over de nodige trekkracht om weerstand te bieden aan dit 650kg wegende trekkebeest. Maar na tien minuutjes ‘massage’ en heel veel nageven (Stoppen met mijn trekkracht) bemerk ik toch een licht kauwende beweging in de mond van Jolieke. Ik zal deze nageeflijkheid nog een paar minuutjes automatiseren en dan neem jij het stuur ‘aan de hand’ over, Marieke. Zo krijg je het gevoel hoe een paard aanvoelt dat nageeflijk is en datzelfde gevoel pas je straks ‘bereden’ op dezelfde manier toe.
Bereden hetzelfde gevoel zoeken
Oh, ik moet me wat haasten want ons lesuur zit er bijna op en Marieke heeft nog niet echt op haar paard gereden. Snel nog twee rondjes nageelflijk in stap en ook ééntje in draf, ja ook nageeflijk natuurlijk. Een korte maar aangename ervaring, denk ik dan toch.
Niets nieuws gehoord!
Marieke is een ervaren zwaar amazone, heeft reeds veel opleidingen gevolgd en staat er na de les toch wat onthutst bij. Niet om je te kwetsen Dré, maar ik heb vandaag niets nieuws gehoord. Maar daar heb ik geen problemen mee, Marieke. Laat het wel duidelijk zijn dat het begrijpen van iets nog niet inhoud dat je weet hoe dat voelt, en dat voelen heb ik geprobeerd je bij te brengen. Auditief-digitaal (Weten-Denken) en ‘voelen’ zijn twee verschillende voorkeursystemen die het leerproces op een andere manier beïnvloeden, en dan dient alles nog geautomatiseerd te worden zodat het ogenschijnlijk allemaal vanzelf gaat.
Voorlopig geen wedstrijden
Ik ga de eerste zes maand geen wedstrijden rijden Dré, en deze week ga ik niet met Jolieke rijden, maar hem aan de hand werken zoals wij vandaag samen gedaan hebben. Heel verstandig Marieke, ik denk echt dat je binnen een paar maanden het gevoel van nageeflijkheid als een automatisme zal beheersen en de weg naar de betere dressuur en voldoening aan je hobby zal gevonden hebben.
Automatismen veranderen duurt maanden
Neem je agenda eens Dré, ik kom volgende week terug.
Meer hippische interesse?
Doorlaatbare dressuurlessen krijgen