77 Mijn paard is niet vooruit te branden!

Mijn paard is niet vooruit te branden! De reactiviteit op de beenhulpen dient verhoogd te worden met ondersteuning van de zweephulpen.

Mijn paard is niet vooruit te branden!

Plezier verloren in het rijden

Ik rij reeds jaren zwaar 1 dressuur en ben heel tevreden als er eens iemand achter mij in de uitslag staat. Ik heb er op deze manier geen plezier aan en hoop dat jij mij kan helpen Dré?

Trens en stang niet nodig

Steek ik hem mijn trens en stang erin of enkel zijn trensje Dré? Voor mij is dat om het even Marieke, je mag zelf je keuze maken. Op trens en stang loop Jolieke heel licht, maar op een trensje komt hij op de teugels hangen en niet een beetje hoor. Daarbij reageert hij niet op mijn been en is met maar met heel veel moeite vooruit te branden. Ik luister aandachtig maar weet met deze paar zinnen toch al waar het kalf gebonden ligt. Een paard loopt niet lichter op een stang, weet ik, maar als je met dezelfde kracht aan de stangteugel trekt zoals je met je trens doet. Dan oefen je door de hefboomwerking 5 maal meer kracht uit in de mond van het paard. Je paard is dan niet lichter, maar je trekt nog veel harder.

Rondje rondstappen om polshoogte te nemen

Wel een mooi paard hé, je Belzibuth en hij stapt aan de vrije teugel wel 4 hoeven over, dat is toch al een goede eigenschap voor een dressuurpaard, merk ik op bij het losstappen. Na een paar rondjes losstappen, ter gewenning aan de nieuwe piste en om zijn aders met wat zuurstofrijk bloed te laten doorstromen, vraag ik de teugels aan te nemen en wat ontspannen drafwerk te laten zien.

Nageeflijkheid noodzakelijk

Het niet willen lopen, het op het bit hangen en de stekelige haartjes op de contactplaats van de sporen vertellen mij in een oogwenk dat Marieke en Jolieke niet nageeflijk kunnen rijden. Beiden zitten in een vastgeroest patroon, waarbij gelijktijdig trekken aan de teugel en flink met de spoor werken een gewoonte is geworden. Ja, gewoontes doorbreken bij paard en ruiter is een zware en langdurige opgave en om dat op te lossen gaan wij onze training in kleine stukjes opdelen.

Marieke is enigszins wat verbaasd als ik haar na twintig meter reeds vraag om af te stijgen, wij gaan je Jolieke eerst wat aan de longe nemen, Ik heb het plan voor je training reeds in mijn hoofd zitten.

Op eigen benen leren lopen

De eerste basis in de africhting van het paard is het opwekken van de voorwaartse drang, dat staat toch in ieder boek over dressuur. Ook aan de longe en zonder Marieke op zijn rug vertoont onze genoegzame Belzibuth niet veel interesse om inspanning te leveren. Na tien minuutjes intensief longeerwerk met heel veel schakelingen en heel lichte signaaltjes gevolgd door sterke prikkels boven zijn reactiedrempel, vertoont hij toch reeds wat vluchtreflex. Juist, de looplust van een paard is in basis gebaseerd op het gebruik van het vluchtinstinct, en daarvoor dien je toch wat spanning te creëren.

Voorwaartse drang ontwikkelen

Na het opwekken van de voorwaartse drang is het reageren op een teugelhulp de tweede onmiskenbare schakel in een goede africhting, Marieke. Juist, als je hem kan doen lopen moet je ook nog kunnen stoppen, zo eenvoudig is dat toch. Maar stoppen doet onze schijnbaar luie Belzibuth maar al te graag, zelfs zonder teugelhulpen. Nageeflijkheid, reageren op een weerstandbiedende- nagevende hand, zijn hoofd zelf dragen, over de rug lopen, dat is een ver van mijn bed show voor Jolieke en natuurlijk ook van zijn gedreven amazone. Juist, een paard begint zo ‘vast’ te lopen omdat de berijder het ‘nageven’ niet in de vingeren heeft, ook daar zullen wij dus moeten aan werken.

Aan de hand nageeflijkheid leren

Neen, Marieke, je hoeft nog niet op te stijgen, we gaan Jolieke aan de hand het begrip van nageeflijkheid bijbrengen, en maak je niet ongerust, ook jij komt hier aan de beurt. Dit is dus ons derde actiepunt voor vandaag en even vermelden dat nageeflijkheid de hoeksteen voor doorlaatbaarheid. Ik zal je even zelf voordoen hoe je aan paard aan de hand nageelfijk maakt en dat doe je later op de identieke manier als je op zijn rug plaats neemt.

Niet het trekken, maar het loslaten is de kern

Waw, wat kan dat beestjes trekken zeg, gelukkig beschik ikzelf ook over de nodige trekkracht om weerstand te bieden aan dit 650kg wegende trekkebeest. Maar na tien minuutjes ‘massage’ en heel veel nageven (Stoppen met mijn trekkracht) bemerk ik toch een licht kauwende beweging in de mond van Jolieke. Ik zal deze nageeflijkheid nog een paar minuutjes automatiseren en dan neem jij het stuur ‘aan de hand’ over, Marieke. Zo krijg je het gevoel hoe een paard aanvoelt dat nageeflijk is en datzelfde gevoel pas je straks ‘bereden’ op dezelfde manier toe.

Bereden hetzelfde gevoel zoeken

Oh, ik moet me wat haasten want ons lesuur zit er bijna op en Marieke heeft nog niet echt op haar paard gereden. Snel nog twee rondjes nageelflijk in stap en ook ééntje in draf, ja ook nageeflijk natuurlijk. Een korte maar aangename ervaring, denk ik dan toch.

Niets nieuws gehoord!

Marieke is een ervaren zwaar amazone, heeft reeds veel opleidingen gevolgd en staat er na de les toch wat onthutst bij. Niet om je te kwetsen Dré, maar ik heb vandaag niets nieuws gehoord. Maar daar heb ik geen problemen mee, Marieke.  Laat het wel duidelijk zijn dat het begrijpen van iets nog niet inhoud dat je weet hoe dat voelt, en dat voelen heb ik geprobeerd je bij te brengen. Auditief-digitaal (Weten-Denken) en ‘voelen’ zijn twee verschillende voorkeursystemen die het leerproces op een andere manier beïnvloeden, en dan dient alles nog geautomatiseerd te worden zodat het ogenschijnlijk allemaal vanzelf gaat.

Voorlopig geen wedstrijden

Ik ga de eerste zes maand geen wedstrijden rijden Dré, en deze week ga ik niet met Jolieke rijden, maar hem aan de hand werken zoals wij vandaag samen gedaan hebben. Heel verstandig Marieke, ik denk echt dat je binnen een paar maanden het gevoel van nageeflijkheid als een automatisme zal beheersen en de weg naar de betere dressuur en voldoening aan je hobby zal gevonden hebben.

Automatismen veranderen duurt maanden

Neem je agenda eens Dré, ik kom volgende week terug.

Meer hippische interesse?

Doorlaatbare dressuurlessen krijgen

Hippische leerboeken lezen

Educational workshops voor je vereniging

Meer voldoening zoeken

65 Durf jij met een slof rijden?

Een slof enkel voor ervaren ruiters
Durf jij met een slof rijden? Een slof dient een ‘loshangende’ teugel te zijn.

Als een scheermes in onbevoegde handen

‘Een slof is voor een ruiter als een scheermes in de handen van een aap’. Ja, deze uitdrukking heb ik nog steeds onthouden bij het lezen van een boek van één of andere hippische grootheid, toen ik nog een halve eeuw jonger was, Lucy. Maar waarom doe jij mij dan een slof aan Dré, ik ben toch niet kwaadaardig of zo? Ik probeer je niet van mijn soepele rug te bokken en ook heb ik geen enkele attentie om te steigeren en spring af en toe maar eens weg van een aankomend paard.

Ongewenst gedrag corrigeren

 Juist Lucy, maar je hebt ergens geleerd dat je met een korte ruk de teugels uit mijn handen kan trekken. ‘Weerstand bieden en nageven’ is de uitdrukking die ik tijdens mijn dressuurlessen het meeste gebruik, maar op bepaalde momenten slaag ikzelf daar bij jou niet in. Tijdens het normale werk is die nageeflijkheid geen enkel probleem en loop je met een mooi schuimbekje en een gelijkmatige halsbuiging lekker over de rug en voel ik de elastische stuwkracht van je achterbenen onder mij.

Maar bij sommige overgangen en bij aankomende paarden spring je toch met volle geweld door mijn hand. Juist, op die momenten ontwikkel je met je 600kg spiermassa een trekkracht waartegen ik met mijn weerstandbiedend handje geen enkel verhaal heb. Ik kan dit vervelende gedrag niet op de rug van de zadelmakmaker blijven steken, want mijn zoektocht met jou is ondertussen toch al 6 maand aan de gang. Daarom, Lucy, moet ik tegen mijn goesting, naar andere en zwaardere middelen grijpen, de slof.

Vaste bijzetting kan gevaarlijk zijn

Oh, Dré, ik dacht dat jij als goed ruiter geen ervaring had met zo’ hulpmiddelen. Je hoeft mij hier niet te komen uitdagen Lucy, dat doe je tijdens het rijden al meer dan genoeg. Men zou je wel eens kunnen vastzetten met twee vaste bijzetteugeltjes, zoals dat dikwijls bij het longeren gebeurt. Maar zoiets zal ik nooit doen met een ruiter op jouw rug, en zeker niet als ik op je rug zit, haha. Veel te gevaarlijk om bij een stevige trekpartij achterover te slaan, met alle gevolgen van dien voor jezelf en voor de platgedrukte berijder.

Dubbele weerstandbiedende kracht

Je zou ook wel een trens en stang kunnen ingeplant krijgen hoor. Weet wel dat zo’n simpel stangetje 5 maal meer drukkracht in je gevoelige mondje brengt dan een gewone trensteugel. Dan kies ik toch liever voor een bijzetteugel, waarbij slechts 2 maal de door de hand uitgeoefende trekkracht kan uitgeoefend worden op je lagen.

Hoe bevestigen?

Na wat zoekwerk heb ik mijn oude slof beschimmeld teruggevonden, in een stofferige plastic bak in de nette zadelkamer, maar wat lederolie kan toch wonderen doen. Ja Lucy, ik weet nog hoe je een slof dient aan te doen. Bij jou ga ik de aansluiting aan beide zijden aan de singel vastgespen, redelijk hoog, want je hebt ook wat de neiging op wat te diep met je hals weg te vluchten. Bij paarden die de weg van het verzet naar opwaarts toe gevonden hebben, zou ik de twee slof uiteinden gezamenlijk vastgespen aan de singel en dit tussen de beide voorbenen door.

Maak je maar niet ongerust Lucy, ik denk te weten hoe je met een slof dient om te gaan. Je zal van die slof niets merken tijdens ons normale werk, maar tijdens je rukpartijen (lelijk woord zeker?) zal je bewegingsvrijheid sterk beperkt worden. Sorry meid, maar je zal jezelf dan serieus stoten tegen een belemmerende bit.  Door deze vervelende versterking zal je ‘afleren’ om dit ongewenste gedrag nog te vertonen. Na zovele maanden is deze losruk truc natuurlijk al een automatisme geworden en automatismen verwijderen is zeker een bezigheid zijn die enige tijd vraagt.

Iedere bijzetteugel dient los te hangen

Neen Lucy, wees maar gerust, ik zal je niet vast op mijn slofteugel rijden. Je zal merken dat de slof er tijdens het normale werk voor spek en bonen bijhangt en dat je met een soepele hand, met het trensje nageeflijk, verder wordt begeleid. De slof komt maar in actie als jij met je hoofd in de zogenaamde gevarenzone komt. Oh ja, maak je ook maar geen zorgen over die twee teugels die ik in mijn handen heb. Deze hou ik op dezelfde manier vast als bij je toekomstige trens en stang optoming. Alle signaaltjes worden door de soepele trens contacten tussen jou en mij uitgewisseld en de werking van de slofteugel komt maar naar voor op de kritische momenten.

Een Thiedeman is een variante van de slof

Een Thiedemann teugel heb ik niet in huis, maar deze heeft hetzelfde effect, toch als deze voldoende lang wordt ingesteld. Wanneer het paard in de nageeflijke positie loopt dient de hulpteugel dus door te hangen. Deze soort hulpteugel is een mogelijke oplossing voor ruiters die niet de vaardigheid ontwikkeld hebben om op een deskundige manier met dubbele teugels te rijden en waardoor het paard zich vanzelf op de slofteugel kan gaan hangen. Een gewone slof heeft het voordeel dat je de lengte tijdens het rijden voortdurend van lengte kan aanpassen, aan het toch steeds variërende gedrag van het paard. Bij de Thiedemann teugel is de lengte van het slofgedeelte echter bij het aanvangen van de training op een vaste maat ingesteld.

Geen marionette maken van je paard

Bij alle mogelijk denkbare bijzettingen zal ik je steeds met met een losse, nageeflijke teugel rijden, Lucy. Anders zou je al snel veranderen, van een elastisch bewegend beestje, naar een op een houten marionette lijkende karikatuur van jezelf. En dat wil ik zeker voorkomen.

Slechts een tijdelijk gebruik

En hoe lang ga je mij op deze manier rijden, Dré? Zoals ik je reeds verteld heb zal je daar tijdens ons normale werk niets van merken Lucy, maar ik denk wel deze slof gedurende enkele weken nodig te hebben. Eens ik merk dat die rukmomentjes eruit zijn, dan zal die slof ook terug in de prullenkast vliegen, daar waar hij ook thuishoort.

Meer hippische interesse?

Doorlaatbare dressuurlessen krijgen

Hippische leerboeken lezen

Educational workshops voor je vereniging

Meer voldoening zoeken

62 De eenzijdige kuitdruk een struikelblok voor jou?

Wijken voor de kuit

De eenzijdige kuitdruk een struikelblok voor jou?

Weerstand tegen verandering

Ben je nu echt op zoek naar miserie met mij Dré? Wil je mij nu echt pesten? Je hebt mij eerst geleerd dat benen geven ‘vooruitgaan’ betekent en daarvoor gaf je mij ook steeds wat teugelvrijheid. Wat is de bedoeling van mij aan te raken met maar één van je benen en daarbij hou je mij dan ook nog tegen met de teugels, zodat ik niet vooruit kan? Ik begrijp je niet man, wat wil je nu eigenlijk, blijf van mijn lijf, wees duidelijk wat de bedoeling is of …

Protest door onbegrip

Oh sorry Lucy, je hoeft geen protest te tonen hoor, ik zal proberen het je wat eenvoudiger uit te leggen. Eigenlijk ben ik heel tevreden dat je al ‘benen zonder handen en handen zonder benen’ geleerd hebt. Ook één been geven begrijp je momenteel nog als voorwaarts gaan, maar daar gaan wij nu verandering in brengen. Je merkt toch ook wel dat ik de gelijkzijdige teugel van mijn actieve been niet vrijgeef. Deze kant is de deur naar voorwaarts dus gesloten, maar de tegenovergestelde teugel geeft je wel alle mogelijkheid om voorwaarts-zijwaarts te ontsnappen aan mijn eenzijdige kuitdruk. Als ik mijn rechterbeen inzet en met mijn rechter teugel weerstand biedt, dan kan je toch zeker wel naar links voorwaarts uitwijken. Dat is dan ook wel mijn bedoeling.

Hapklare brok maken van de oefening

Maar ik zal het je nog eenvoudiger maken door deze nieuwe oefening in kleine, voor jou begrijpbare stukjes op te delen, zodat je er met je beperkte paardenverstand bij kan. Wat dacht je ervan als ik je eerst vanuit het halthouden leer weg te gaan met je achterhand voor mijn eenzijdig beenwerking? Oh, ook dat is nog niet begrijpbaar voor jou? Maar natuurlijk kunnen we dat ook eerst leren aan de hand, eenvoudig voor mij en hopelijk ook voor jou. Ik plaats mij aan je hoofd met beide teugels in één hand en tik je lichtjes aan met het zweepje op de plaats waar mijn been normaal ligt. Zo, nu heb je toch al geleerd om met je achterhand zijwaarts weg te draaien. Natuurlijk word je voor zo een prachtige prestatie door mij de hemel in geprezen.

Het hoeft niet volgens het boekje

Maar je mag bij het wijken voor de kuit je been toch niet achteruit leggen Dré, je been dient toch op de plaats van de singel te blijven liggen? Juist, zo staat dat in alle boekjes beschreven, maar ik ga tijdens de aanleerperiode toch mijn been achteruit leggen hoor, speciaal om het voor jou wat begrijpelijker te maken. Na enige tijd zal ik het verplaatsen van dat been wel verminderen, shaping van de hulp noemt men dat in trainerstaal. Niet vergeten dat ik je ook nog moet leren om je voorhand zijwaarts te verplaatsen. Hiervoor zal je op andere teugelhulpen dienen te leren reageren. De eenvoudigste manier die ik je kan voorschotelen is door een spiraal te rijden, van een volte met kleine diameter naar een grote volte rijden.

Ik heb je vroeger reeds geleerd dat je op een volte dient na te geven op mijn binnen teugel en er daar ook een buiging rond mijn binnen been wordt verwacht. Door beide teugels wat naar buiten te verplaatsen leer ik jou van de kleine volte naar de hoefslag toe uit te wijken. Door het gelijktijdig inzetten van de hiervoor beschreven been- en teugelhulpen wordt het wijken voor de kuit als het ware vanzelf geboren.

Meer of minder zijdelingse achterhand verplaatsing zullen wij nu bekomen door het meer of minder accentueren van de been- of teugelhulpen. Het te volgen traject van je voorhand zal dus hoofdzakelijk door het inzetten van mijn handen bepaald worden. Dit terwijl het uitlijnen van je achterhand op de voorhand voornamelijk met mijn steeds variërende beenhulpen zal gebeuren. Om de juiste stelling bij het wijken voor de kuit te bekomen zal ik je stelling, Lucy, dus voortdurend bijstellen met mijn handen en benen.

Moet het even veel links als rechts?

Maar je moet toch evenveel het linker en rechter wijken oefenen hé Dre. Daar zit een groot stuk waarheid in Lucy. Maar ik probeer toch al die kleine africhting stapjes steeds aansluitend in dezelfde richting te doen tijdens het aanleren, dat is veel begrijpelijker voor jou. En morgen of nog later, kan ik dan ook de andere kant op wijken, met het gebruik van analoge kleine stapjes.

Tevreden als het er wat op gelijkt

Prettig om op te merken Lucy, dat je na een paar herhalingen mijn bedoelingen reeds begrijpt. Het verfijnen van de hulpgeving bij deze oefening zal wel nog een paar weken in beslag nemen, en daar gaan wij dan ook de tijd voor nemen. Het rijden van het wijken voor de kuit op een rechte lijn (vb.: A naar B) zoals men dat meestal in de proeven rijdt, wordt nu ook een klein kunstje. Leuk ook om de buiging van het afwenden naar de middellijn mee te nemen in het wijken voor de kuit. Jaja, Lucy, ik weet ook wel dat, tijdens de wedstrijd, je eerst dient recht gesteld te worden op de middellijn, maar wij zijn hier nu gewoon lekker aan het trainen.

Ik stel ook Lucy, dat je nageeflijkheid door deze buigingsoefening nog een stuk verbetert en dat ik je ook wat eenvoudiger in een lichte oprichting kan rijden. Die oprichting zullen wij later met het oefenen van de schouderbinnenwaarts verder opbouwen, maar dat is voor binnen een paar weken.

Zonder nageeflijkheid heeft wijken geen nut

Juist, het rijden van een wijken voor de kuit (of andere zijgangen) heeft geen enkele gymnastische waarde als je niet goed over de rug loopt, Lucy. Wegens het ontbreken van deze nageeflijkheid is het rijden van zijgangen dan ook het struikelblok voor heel veel ruiters en amazones. Maar voor jou en mij Lucy is het nu reeds piece of cake. Trainen dient toch niet altijd kommer en kwel te zijn hé, een beetje genot hebben van onze hobby mag toch ook wel zeker.

Meer hippische interesse?

Doorlaatbare dressuurlessen krijgen

Hippische leerboeken lezen

Educational workshops voor je vereniging

Meer voldoening zoeken

61 Je paard oprichten is een langdurig proces

Verzameling is een langdurig proces
Je paard oprichten is een langdurig proces.

Weerstand bieden en nageven

Na een paar maanden training van weerstand bieden en nageven, loop ik ondertussen mooi rond en diep hé Dré. Ook tijdens de overgangen naar een lagere gang vertoon ik niet veel tegenwerking meer. Juist, met de overgang van draf naar galop loop ik nog graag door je nageeflijke hand heen en onttrek ik mij liefst aan je hulpen. Ik bemerk dat je dat vervelend vindt, haha, maar daartegen ga je ook wel wat bedenken zeker? Oh, ja, ik heb ondertussen wel een werkwijze in gedachten Lucy. Voor het aanspringen zal ik je wat dieper instellen en de zijdelingse buiging van een kleinere volte of een hoek zal mij toch helpen om weerstand te kunnen bieden aan je lekkere lostrekpartij. Vele boekjes vertellen dat een paard heel gevoelig is in de mond en dat inwerken op de lagen een grote zonde is.

Verzet in de overgangen

Maar wat voor een grote trekkracht kan jijzelf ontwikkelen tijdens deze overgang zeg, Lucy. Voor het aanspringen loop je nochtans in een gezellige nageeflijkheid en na het aanspringen heb ik hetzelfde prettige gevoel. Hiertussen gaan we dus pendelen om uiteindelijk een nageeflijke overgang te bekomen. Ik bemerk de laatste tijd ook schuimvlokjes dewelke uit je gezapig schuimbekje naar beneden dwarrelen en je borst en benen sieren. Dat wijst dan toch op een mooie aanleuning, een beweeglijke tong dus, waardoor de speekselklieren overvloedig speeksel afscheiden. Onder mijn zitvlak voel ik een super elastische rug die de stuwing vanuit de achterhand volledig doorlaat. Zelfs met mijn geatrofieerde rug kan ik je drafbeweging op een aangename manier uitzitten. Ja, dat zijn allemaal dingen die ik heel belangrijk vind.

Oorzaken van verzet

Vechten tegen een bit kan ook zijn oorzaak vinden in een lichamelijke moeilijkheid, een niet passend harnachement of misschien weet ik niet meer hoe je een paard leert na te geven? Onder mijn oude zadel heb ik ondertussen toch al een gel onderlegger geplaatst om plaatselijke drukpunten onmogelijk te maken. Misschien moet ik dit zadel ook maar eens laten opvullen, zodat het zich volledig aan je rug kan aanpassen. Het dubbel gebroken ergonomisch gevormd trensje (12.5) gaf mij de indruk te veel te klemmen op de zijkant van je lippen. De vervangende D-trens geeft reeds na een paar dagen een lichte schaafwonde aan de buitenkant van de wang, ter hoogte van de eerste maaltand.

Ja Lucy, ik weet het dat je maar een heel klein mondje hebt en een 11.5cm simpel gebroken bus-trensje zal mogelijks de oplossing helpen brengen. Hop, hop, snel naar de gespecialiseerde paardenshop, want onze plastic bak met reserve bitten bevat geen bitten die kleiner zijn dan 12.5cm. Op hoop van zegen dus maar.

Geautomatiseerde vaardigheid

Mijn geautomatiseerde vaardigheid om een paard in de hand te stellen, neen Lucy, daar ga je mij niet doen aan twijfelen. Jouw bewegingspatronen in de drie gangwijzen hebben zich gedurende deze eerste maanden van je africhting prachtig en in volle regelmaat ontwikkeld. Ik ben dus niet van plan om dat probleempje aan mijn eigen lichamelijke of mentale beperkingen te gaan wijten hé Lucy. Alles begint toch met wat zelfzekerheid, geloof in jezelf verzet zelf bergen, dat heeft men mij toch geleerd.

Tempo controle

Maar wij gingen het hier toch over oprichting hebben, Dré? Oh juist, ik ben weer wat aan het afdwalen. Om je op te richten zal ik je eerst nog moeten leren om je temp te verlagen door het geven van halve ophoudingen. Neen, Lucy, dit terugkomen op de teugel zou ik nog niet verzameling noemen, maar reageren op de halve ophoudingen zal wel een noodzaak zijn om tot verzameling te komen. Ja, Dat zal zeker één van de volgende punten zijn Lucy, maar eerst ga ik je hoofdinstelling wat hoger brengen. Wij wensen toch naar de wedstrijdhouding toe te evolueren.

Moet het echt van vanachter komen?

Och, ik dacht gehoord te hebben dat alles van vanachter kwam, dat het vanuit de achterhand diende te komen en jij spreekt hier over mijn voorhand, hoofd en hals verheffen Dré. Maak je maar niet ongerust, Lucy, dat oprichten is een langdurig trainingsproces, dat gaat zomaar niet van vandaag op morgen. De goede nageeflijkheid en het lichte contact met het mondstuk dat wij tijdens het rond en diepe werk hebben verworven wens ik ook bij die hogere instelling mee te nemen. Ik ben zeker niet van plan om je met mijn benen tegen de teugels te doen aanbeuken.

Rechtrichten

Om je te leren oprichten zal ik je ook wat beter moeten kunnen rechtrichten. Het begrijpen van de eenzijdige kuitdruk zal hiervoor een bekend begrip moeten worden voor jou. Ja, kortelings gaan we dus aanvangen met het aanleren van de zijgangen en wij gaan eerst beginnen met het wijken voor de kuit. De controle over je voorhand heb ik momenteel reeds in de pocket, en nu gaan wij de controle over de achterhand onder de loupe nemen.

Meer hippische interesse?

Doorlaatbare dressuurlessen krijgen

Hippische leerboeken lezen

Educational workshops voor je vereniging

Meer voldoening zoeken

57 De voorwaartse drang ontwikkelen

Impuls ontwikkelen
De voorwaartse drang ontwikkelen. Nageeflijkheid en doorlaatbaarheid als basis voor impuls.

Gas geven en remmen

Ik reageer toch op je beenhulpen door mij in een hogere versnelling te zetten en stop ook wanneer je aan de teugels trekt, Dré. Dat is toch wat je wenst of is er nog meer te beleven?

Fijngevoeligheid

Er is daadwerkelijk veel meer onder de stralende zon dan voortuitgaan en stoppen, Lucy. Het ligt in mijn bedoeling dat ik met jou kan rijden zonder dat de omstaanders bemerken hou wij communiceren. Ja, ik ben op zoek naar nagenoeg onzichtbare hulpen, en daarvoor heb jij de aangepaste fijngevoelheid met je genen meegekregen. Er bestaan ook flegmatieke paarden. Deze dienen aangepord te worden om tot enige prestatie te komen. Maar bij jou dien ik de nodige voorzichtigheid aan de dag te leggen om geen explosies te veroorzaken en dat vind ik leuk aan jou. Die fijngevoelheid wil ik in de toekomst overal en altijd in je werk terug kunnen vinden.

Achterbeentje belasten

Wij zijn nu een paar maanden aan het werk, Lucy en Ik bemerk dat je achterbeentje nu hoog van de grond komt. Dat was zeker niet het geval toen wij onze samenwerking startten. Alle gewrichten in je achterhand kunnen dus onbelast goed inplooien. Binnen enkele maanden zal ik je wel vragen om geleidelijk aan je gewicht van de voorhand naar de achterhand te verplaatsen. En ja, binnen een paar jaar wens ik je tot een piaffe te brengen, waarbij je achterhand als een elastische harmonica in elkaar kan plooien. Dat allemaal terwijl je achterbeen heel veel gewicht opneemt, je achterbeen niet aan de grond plakt, maar toch nog tot boven je kogelhoogte opwaarts swingt.

Impuls is de bereidheid op tot actie over te gaan

Ook prettig om te voelen hoe je achterhand aantrekt bij de minste beenhulp en dat dit omgezet wordt in voorwaartse beweging. Deze voorwaartse drang is toch de eerste vereiste om later de impuls te kunnen opbouwen. Impuls is niet het snel rond de bak stuiven, maar wel de ‘bereidheid’ om tot de door de ruiter gevraagd actie over te gaan. Deze bereidheid om voorwaarts te willen gaan dient in de latere africhting een automatisme te worden. Deze drang dient altijd en overal tijdens onze samenwerking aanwezig te zijn. Aangezien een gedrag een automatisme wordt na ongeveer 21 dagen, is de manier van lopen tijdens de eerste maanden sterk bepalend voor je ganse paarden carrière. Sommige paarden zullen dus in de eerste maanden dienen aangeleerd te worden om een voorwaartse drang te ontwikkelen. Jij bent van het hete looplustige type, Lucy, en daarom zal ik bij jou dus op zoek gaan naar een ietwat flegmatieker gedrag. Ik wil je looplust eigenlijk wat temperen.

Nageeflijke ruiterhand

Om goed voorwaarts te kunnen lopen dien je als paard natuurlijk licht in de hand en nageeflijk te zijn, Lucy. In alle drie de gangwijzen mag ik over je nageeflijkheid en over de rug lopen niet klagen. Prettig om te voelen dat je al je spieren bij ieder stap aantrekken en weer loslaten. Maar tijdens het rijden van de overgangen tussen die verschillende gangen kan je toch lelijk tegen mijn hand tekeergaan. Op die momenten probeer je de teugels uit mijn handen te rukken en ben ik tevreden dat ik, door mijn ietwat te hoge gewicht en mijn goed ontwikkelde biceps, daartegenover een grote trekkracht kan plaatsen. In paardentermen noemt men dit de weerstandbiedende hand.

Natuurlijk zal ik niet vergeten om na deze krachtpatserij onmiddellijk de druk in de teugels weg te nemen of zeker sterk tereduceren. Dit wordt dan het ‘nageven’ genoemd. Vele ruiters vergeten dat nageven, ogenblikkelijk na het afkauwen van het paard, waardoor het paard continue op de hand hangt. Het bewegingspatroon van een op de teugel hangend paard heeft veel overeenstemming met een versleten houten hek. Laat het dus duidelijk zijn dat nageeflijkheid begint met een nagevende ruiterhand, geënt op een voorwaartse drang van het paard. Je rijdt toch ook niet met je fiets met opgetrokken remmen.

Reactie op het been shapen

Je reacties op mijn been zijn eigenlijk iets te heftig Lucy, terwijl je respons op mijn teugelhulpen op bepaalde momenten (zoals tijdens de overgangen) veel te zwaar is. De intensiteit van de prikkel zal ik dus verder dienen te shapen.  De reactie op mijn beenhulp zal ik proberen te verminderen, terwijl de respons op de teugelhulpen zal dienen verhoogd te worden.

Shapen is het aanpassen van de prikkel waarop men een reactie wenst. De prikkel kan zowel qua soort als qua intensiteit worden veranderd. Dit in functie van de reactie die wijzelf van het paard wensen te ontvangen. Maar dat wist je zeker allemaal al, Lucy?

Meer hippische interesse?

Doorlaatbare dressuurlessen krijgen

Hippische leerboeken lezen

Educational workshops voor je vereniging

Meer voldoening zoeken

54 In galop laten sukkelen

Eerst in galop laten sukkelen. Nadien in galop laten vallen en later aanspringen in galop.

Eerste maal galopperen

Ik doe mijn uiterste best, Dré, om met jouw zware en storende lichaam op mijn rug, voor de eerste malen te galopperen en je noemt dat in galop sukkelen. Tegen je leerlingen hoor ik je steeds over galop aanspringen spreken, waarom doe je dat niet naar mij toe?

In galop vallen of springen

Maar ik bedoel dat niet slecht, Lucy, er zijn meerdere manieren om in galop te geraken hoor. Iedereen spreekt natuurlijk over in galop ‘aanspringen’. Maar ‘aanspringen’ is echt reeds een ver gevorderde manier van aan galopperen, dewelke meerdere maanden training vraagt of zelfs jaren, als je het echt volgens het boekje wil doen. Bij het in galop aanspringen reageert het paard bliksemsnel op de door de ruiter gegeven signalen. Het vertrekt in galop door het onderbrengen van de achterhand, dewelke de voorhand opwaarts drukt. Hierdoor kan het binnenbeen opwaarts en naar voor kan treden, om zodoende in de juiste galop aan te springen. Neen, zover zijn wij op dit moment nog niet, maar dat komt wel hoor.

In galop laten ‘vallen’ is nog een andere manier van aangalopperen en ook dikwijls gebruikt om het jonge paard deze overgang van draf naar galop aan te leren. Hierbij wordt het paard in een heel ruime draf geplaatst. Meestal in een hoek, werpt de ruiter zijn gewicht naar binnen. Hierdoor wordt het evenwicht van het paard verstoord, valt het paard letterlijk over het binnen voorbeen en gaat de achterhand de hoogte in. Hopla, wij zijn dan ook in de galop aanbeland. Deze manier van aansprongen veroorzaakt steeds grote versnellingen bij de combinatie en daarbij valt het paard volledig uiteen. Aangezien de dressuur erop gericht is om verzameling te bekomen schijnt deze werkwijze niet bevorderlijk voor het te bereiken doel.

Voorbereiden op aanspringen

Wij proberen op een ietwat andere manier aan te springen, Lucy. We doen dit op een wijze die zowat in het midden ligt van ‘aanspringen’ en ‘laten vallen’ in galop. Zoals je na een paar keer reeds gesnapt hebt vertrekken wij uit onze gewone arbeidsdraf. Dat kan ook niet anders want van verzamelde draf het je van mij nog niets gehoord, daar ben je nog niet rijp voor. Enkele passen voor het aanspringen leg ik mijn benen reeds in de voor de galop gewenste positie, zodat je al wat bent voorbereid op wat er gaat volgen.

Op het moment dat je binnenste voorbeen de grond verlaat verhoog ik de voorwaartse drang door het inwerken met mijn benen. Dit gecombineerd met een ietwat naar boven werkende teugelhulp. Hierbij vraag ik je een directe reactie op mijn hulpen. Niet een paar pasjes later, maar nu direct, stante pede. Dit verzekert mij dat je daarbij ook nog in de juiste, door mij gewenste galop, zal aanspringen. Als je ogenblikkelijk aanspringt op het moment dat je binnen voorbeen de grond verlaat, dan kan je niet anders dan aanspringen in de juiste galop. Nuttig om weten toch.

Tijdens longeren reeds voorbereid

Gelukkig hebben wij het woordje ‘galop’ tijdens het longeren reeds geconditioneerd als signaal om aan te springen in galop. Deze jouw reeds bekende hulp zal ik dan ook gebruiken bij het bereden aanspringen, Lucy. Deze verbale hulp, waarop je tijdens het longeren heel goed reageert, zal gegeven worden juist nadat ik je de voor jou nog onbekende hulpen voor het aanspringen in galop geef. Juist, het nieuwe aan te leren signaal (Beenhulpen,…) om tot een gedragsverandering te komen (In dit geval aanspringen) wordt steeds gegeven vóór het reeds bekende signaal (Stemhulp).

Wendingen en cirkels

Het leren in galop gaan (Klinkt mooier dan ‘in galop sukkelen’) doen we de eerste tijd enkel voor een wending of op een grote volte. Een volte is een cirkel, dus de meetkundige figuur met een straal die constant is t.o.v. het middelpunt, heb ik in de lager school geleerd. Maar Lucy en ikzelf rijden nu onregelmatig gevormde eieren figuren in plaats van voltes en blijven ook wat aan de hoefslag plakken, maar dat wordt op dit ogenblik allemaal getolereerd.

Nageeflijkheid gaat verloren

En ja hoor, ik laat je toe dat je de teugels wat uit mijn handen trekt tijdens het aanspringen en ook dat onze nageeflijkheid verloren gaat bij het aanspringen. Maar telkens zullen wij de nageeflijkheid voor het aanspringen in de draf herstellen en deze in de galop ook reeds gaan opzoeken. De nageeflijkheid tijdens het aanspringen zullen wij op deze manier ook tijdens de overgang zelf wel terug opbouwen. Ik bemerk dat je nageeflijkheid in de draf sterk achteruitgaat door het meerdere malen na elkaar aan te springen. Als dat de spuigaten begint uit te lopen zullen wij het aanspringen in galop een tijdje uit onze training bannen en zelfs een paar dagen overslaan. Dit tot de juiste aanleuning in de andere gangen weer is hersteld.

Niet storen

Maar zit jij op de eerste foto niet wat in verlichte zit, Dré, ik ben dressuur gefokt en je bent toch niet van plan met mij te gaan springen. Er is niets mis met die verlichte zit Lucy, dat doe ik speciaal om jouw rug in de galop wat te ontlasten zodat je het gemakkelijker je achterhand kan onderbrengen en het beter aankan om te blijven galopperen.

Juiste beenzetting op het juiste moment

Maar waarom zet je nu zo een lelijke foto bij je artikel, zo staat het aanspringen in galop toch nergens beschreven, Dré. Het komt nog wel Lucy dat wij volgens het boekje kunnen aanspringen, maar ondertussen zijn wij gewoon onderweg naar deze doelstelling. Voor de bijgaande foto hoeven wij ons echt niet te schamen. Ja, Lucy, deze leerzame foto toont aan onze lezers de juiste beenzetting tijdens het ideale moment waarop er ogenblikkelijk dient aangesprongen te worden. Het is het moment waarop het rechtervoorbeen de grond aan het verlaten is en het rechter achterbeen afsteunt onder het paardenlichaam. Zo kan de nodig opwaartse kracht voor het aanspringen worden geleverd. Hier wordt de eerste sprong in galop rechts geboren, vanuit de achterhand dan nog wel.

Begeerde nageeflijkheid

En ik maak me niet ongerust over eventuele opmerkingen van lezers hoor, Lucy. Deze met enige ervaring weten dat bij het aanleren van een nieuwe oefening de zo begeerde nageeflijkheid steeds verloren gaat en later telkens opnieuw terug dient opgebouwd te worden. En ja, dit zal zo zijn gedurende je volledige africhtingsperiode, voor altijd dus.

Meer hippische interesse?

Doorlaatbare dressuurlessen krijgen

Hippische leerboeken lezen

Educational workshops voor je vereniging

Meer voldoening zoeken