Het eerste halster aandoen
Ga je nu ook al een tekst schrijven over het gebruik van een halster Dré? Daarover weet iedereen toch al alles. Het is niet omdat jij het geleid worden aan een halster nu heel normaal vindt dat iedereen daar alles over weet Lucy. Kijk maar eens naar je veulentje Rocking Billy, daar hebben wij toch ook al wat tijd gestoken in het gebruik van het halster.
Halster kwaliteit belangrijk
Vroeger was een halster gemaakt uit een combinatie van zware lederen riemen en koeien kettingen. Als een 1200kg wegend Brabants trekpaard zich wil lostrekken is dat ook geen overdreven luxe. Ook onze modern gebouwde rijpaarden kunnen tijdens hun ontsnappingspogingen honderden kilogrammen op touw en halster plaatsen.
Maar op dit ogenblik bestaan er halster in alle geuren en kleuren, je kan er zelfs de naam van je lieveling laten op borduren. Van kleuren en hun vreemde combinaties heb ik echt geen kaas gegeten, maar dat schijnt voor vele mensen heel belangrijk te zijn en dat mag ook. Gezien mijn voormelde beperking en gecombineerd met mijn technische achtergrond wordt een halster door mij beoordeeld naar zijn sterkte. Naar de mechanische weerstand tegen een uit volle kracht eraan sleurende paard. Mooi ogende Zamak (Een legering van zink en aluminium) gespen en verbindingsstukken zijn dus niet aan mij besteed. Ook niet deze met mooi rond gecentreerde, maar ongelaste verbindingsringetjes. Ik heb met schade en schande geleerd dat dit de zaken zijn die snel tot een breuk leiden.
Vrijheid boven alles
Aangezien een zich losgetrokken paard zijn levensomstandigheden verbeterd heeft door het herwinnen van zijn vrijheid, zal dit gedrag spontaan herhaald worden. Toch maar vervelend als je paard zich voortdurend losrukt, of met jou aan de haal gaat, of je het de ganse dag op wedstrijd dient vast het houden i.p.v. van een lekker pintje in de kantine te drinken.
Goede herinneringen opbouwen
Ik weet het Lucy, de eerste ervaringen van je veulen Billy met een halster zijn soms negatief geweest, en dat is bij de meeste veulens toch zo. Nog maar juist geboren en het halstertje opzetten wordt geassocieerd met een prikkende naald in de hals. De veearts doet dit met goede bedoelingen, maar de ervaring voor een veulen doorrond is natuurlijk heel anders. Een halster aangemeten krijgen staat gelijk aan pijn gedaan worden.
Als je een paard bent en als vluchtdier gecatalogeerd staat, is vrijheid en weglopen van bedreigende situaties heel normaal. Door het opwekken van vertrouwen gaan wij je vluchtgedrag sterk beperken en wij gaan zelfs een grote aanhankelijkheid naar de mens toe nastreven.
Aangename versterkingen gebruiken
Aan het opzetten van een halster dienen dus aangename ervaringen gekoppeld te worden. Je Billy ga ik daarom eerst aanleren om van een klein stukje sappige appel te genieten, en dit uiteraard zonder halster. Juist voor, tijdens of/en direct na het aandoen van het halster krijgt Billy deze natuurlijke aangename versterking. Een halstertje opzetten om naar de stal te gaan, en dan geen gepest van vliegen en dazen meer ervaren, lekker eten in stal vinden, daar beschermd zijn tegen alle weersinvloeden,… Dat zijn ook niet te versmaden verbeteringen van je levensomstandigheden, toch? Na het rijden, Lucy, sta je in de gang gebonden en staat je Billy toch wat verweesd en verlangend naar jou te kijken in zijn afgesloten box. Ik kan gewoon de box openzetten en Billy naar jou laten rennen. Maar als africhter weet ik dit moment te gebruiken als aangename versterking voor het opzetten van het halstertje. Eerst het halstertje opzetten en dan ogenblikkelijk de veiligheid, de lekkere melk,… bij mama mogen ervaren. En dat allemaal binnen een paar seconden. Juist, als je langer wacht dan legt het paard geen relatie meer gelegd tussen het vertoonde gedrag en de versterking.
Het steigeren vermijden
Zeker hengstenveulens hebben de neiging om tijdens het eerste leiden terug te trekken en te steigeren. Met dit steigeren mogen ze zeker geen succes hebben, anders wordt dat ongewenste gedrag heel frequent vertoond. Zich kunnen lostrekken en het hazenpad kiezen is dan ook een prachtige ervaring om dat steigeren te herhalen.
De koord opzettelijk strak houden tijdens het steigeren. Dan plotseling loslaten schijnt mij een goede oplossing om steigeren af te leren. Ja, dit doen we in de hoop dat het veulen pardoes achteroverslaat en hierdoor zichzelf een vervelende versterking toedient. Aangezien het niet de bedoeling is dat je mooie veulen tijdens het vallen een schedelbreuk of wervelletsels oploopt doe je deze training zeker niet op een verharde bodem. Door een paar herhalingen koppelt het veulen steigeren met de vervelende versterking ‘achterovervallen’ en wordt het ongewenste steiger gedrag niet meer vertoond.
Natuurlijk leid je een veulen met een lange longe en ben je voorzien van handschoenen om brandwonden tgv het door je handen glijdende touw te voorkomen.
Het bijten afleren
Je veulen Rocking Billy heeft zoals alle andere hengstenveulens de neiging om te bijten. Dat gebeurt eerst met wat aan je zondagse jas te trekken en zou kunnen ontaarden in daadwerkelijk zijn splinternieuwe tanden in je arm te planten. Een korte pedagogische tik op de neus, juist op het moment van het bijten of neiging daartoe, is de aangewezen vervelende versterking (Straf?) om van dit gedrag voor een tijdje verlost te zijn.
Mens – paard relatie verbeteren
Steigeren en bijten zijn heel normale instinctieve dominante gedragingen. Ze worden in de kudde met agressief gedrag van het leidende dier afgeleerd. Hierdoor wordt de rangorde vastgelegd en ontstaat er respect en vertrouwen. Maar misschien denk jij, beste lezer, dat dit niet het geval is in de relatie tussen paard en mens?
Meer hippische interesse?
Doorlaatbare dressuurlessen krijgen