Laveren-Piafferen-Passageren
Dat je binnen afzienbare tijd zal aanzetten om te ‘piafferen’ en ‘passageren’ Dré, daar ben ik nogal van overtuigd. Maar dat je ook nog zal ‘laveren’ met mij, neen, daar ben ik mij niet van bewust. Laver, dat is toch wassen in het Frans hé. Haha, leuk dat je het niet snapt, Lucy, maar ik ben al een hele tijd begonnen met ‘laveren’ met jou. ‘Laveren’ is een term die uit de scheepvaart komt, driemaal is scheeprecht zou misschien nog een mooiere verklaring kunnen zijn. Terwijl ik tijdens mijn enige zeiltocht, zeeziek, met mijn hoofd over de reling van mijn vroegere baas zijn zeilboot hing, heeft hij mij uitgelegd dat je met een boot pal tegen de wind in kan varen, door opeenvolgend links en rechts te varen. Het resultaat is dat je gemiddeld rechtdoor vaart en dat je uiteindelijk terecht komt op de plaats die je als doel gesteld had.
Gelukkig doorziet je paard je niet
Goed maar Lucy, dat je van deze werkwijze geen jota snapt, want dat is ook de bedoeling. Recht naar ons doel afstevenen zou heel wat tegenwind geven. Ik wil je om te tuin leiden, ja in de psychologie noemt men dat werken onder je bewustzijnsniveau, en ik vind daar niets verkeerds aan hoor.
Verzet van hogere orde
Mijn sloftijdperk heb ik met jou nu reeds achter de rug gelaten. Ik dacht je kleine verzetjes tijdens de overgangen weg te werken door met de slof recht op het doel af te gaan, zoals dat ook met de meeste paarden succesvol kan gedaan worden. Maar van jou krijg ik toch de wind van voor, je laat je niet zomaar in het door mij gewenst patroon drukken en je laat dat ook duidelijk merken door verzet van een hogere orde. Je durft dreigen met plots blokkeren, zijdelings wegspringen of zelf steigeren.
Neen, pal ingaan tegen zo’n noorderstormen, daar moet ik niets van weten, dus zal ik je maar door deze turbulente periode heen laveren. Overgangen vragen vanuit een zeer uitgesproken buiging zullen je zeker afleiden van het geven van verzet tijdens de overgang. Vanuit een gebogen stelling heb je ook minder kracht om in te gaan tegen mijn teugelwerking en je bent voor de overgang afgeleid door wat anders.
Zo weinig mogelijk inspanning leveren
Iedere rit bemerk ik, Lucy, dat je een hoge intelligentie en sensibiliteit bezit, waardoor je heel snel nieuwe zaken oppikt. Maar deze intelligentie gebruik je natuurlijk ook om te proberen te ontkomen aan de door mij gevraagde opdrachten. Vervelend voor mij, maar er is niets abnormaals hieraan, want ieder levend wezen probeert te overleven met een minimum aan inspanning. Gelukkig weet ik hoe dat systeem functioneert.
Ongewenst gedrag toelaten?
Maar dat ‘Laveren’ voelt eigenlijk toch wat aan als het dansen op een slappe koord. Welke ongewenste gedragingen zal ik tolereren en waar stel ik grenzen aan dit ongewenste gedrag?
Misschien kan een klein voorbeeldje hier wat meer duidelijkheid geven.
Stilstaan tijdens opstijgen
Stilstaan tijdens het opstijgen is niet je beste punt hé Lucy. Aangename versterkingen tijdens het opstijgen hebben wij overvloedig toegepast en dat is ook de aanbevolen weg voor de meeste paarden. Gezien je hoge temperament en reactiviteit hebben wij toegestaan dat je direct voorwaarts mag nadat mijn rechterbeen over je rug is gezwaaid. Ja, toch voorwaarts laten gaan? Hier ben ik bewust aan het laveren. Ik weet wel dat ook dan blijven stil staan het gewenste gedrag is, maar ik ben ervan overtuigd dat je met alle middelen ter plaatse houden zou kunnen leiden tot ongewenste gedragingen zoals bokken en steigeren, en dat wil ik zeker vermijden. Ik weet dat deze techniek heel goed gewerkt heeft bij onze hengst Tonio, die tijdens zijn ganse carrière niet beseft heeft dat steigeren in zijn woordenboek stond.
Meerdere maanden is het opstijgen op deze manier heel goed verlopen, Lucy, tot je grote vindingrijkheid vertelde dat ik niet op je rug kan, als je zijdelings weg stapte van het voor mij zo gemakkelijke opstijgkrukje. En ja hoor, een paar herhalingen van je gedrag, steeds met een hoger intensiteit (meer stappen weg van mij), vertelt mij dat dit een opzettelijk ongewenst gedrag is, dat voor mij niet kan getolereerd worden. Een paar korte vervelende versterkingen (mooi gezegd hé), duidelijk boven je lage reactiedrempel, zijn hier dan ook op zijn plaats. Ja Lucy, je springt nu als het ware naar de opstijgplaats, waar alles vree en peis is en er terug overvloedig wordt beloond. Probleem opgelost, punt andere lijn, en vanaf nu zijn wij terug poeslief met elkaar, toch?
Genoeg is genoeg
Zo zie je maar dat er aan ‘Laveren’ ook grenzen dienen gesteld te worden.
Meer hippische interesse?
Doorlaatbare dressuurlessen krijgen