1 Stoppen met paardrijden

André Geeroms-Iwein, Nationale cross 1969

Heb jij nooit gedacht om te stoppen met paardrijden Dré?

Op zichzelf rond kachelen

Toch wel Frits, heel lang geleden. Met één decennia rijervaring was ik op mijn 20e , reeds Belgisch kampioen eventing en twee maal kampioen in het hinderisspringen geweest met mijn Iwein. In de hoogste klasse natuurlijk Frits, wat een domme vraag, en ook in de dressuur mocht ik op dat niveau mee rijden.

Een halve eeuw ervaring

Meer dan een decennia heb ik dan op mijn eigen verder gekacheld, ook met verkeerd gebruikte slofteugels, maar mijn paarden liepen aan de loodlijn hoor en ik was succesrijk.

Meer dan drie decennia terug nam ik mijn eerste privé dressuur les bij een jonge klassiek geschoolde instructeur. Van de boeken over klassieke dressuur dewelke ik van hem mocht ontvangen had ik nog nooit gehoord, maar ik heb ze gretig, meermaals en diepgaand bestudeerd. Nageeflijkheid, doorlaatbaarheid en elektrisch voor de benen? Neen, daar had ik als grote kampioen nog nooit van gehoord. Ik was wel de specialist in het snelste rond crossen en het springen van de hoogste en gecompliceerde hindernissen.

Onwetendheid beseffen

Toen begon ik mijn onwetendheid betreffende het dressuur rijden te beseffen, en domheid en onwetendheid zijn nu echt niet de waarden die hoog geklasseerd staan op mijn waarden schaal.

Natuurlijk voelde ik mij op dat moment een heel ongelukkig jog en overwoog om met paardrijden te kappen. Dat je eigen waarden aan de basis liggen van je tevredenheid of ongenoegen, daar had ik op dat moment echt geen benul van.

Begeleiding zoeken

Mijn toenmalige instructeur had mijn ‘onbewust onbekwaam’ zijn omgezet naar ‘bewust onbekwaam’, het was nu aan mij om de nodige inspanningen te leveren om daar alsnog ‘bewust bekwaam’ van te maken. Iedere dag trainen gedurende een zes maand aanslepende periode heeft het mij gekost om mij, als in patronen vastgeroeste ruiter, het gevoel van ‘weerstand bieden en nageven’ eigen te maken.

Dan denk je ook als gemotiveerd ruiter om er de brui aan te geven, maar ik heb doorgezet, en mijn onkunde niet op de rug van mijn gemotiveerde instructeur gestoken.